Mus'ab bin Umeyr (Arapca: مصعب بن عمير d. 585, o. 625), İslam peygamberi Muhammed'in arkadaşlarındandır. Mekke'nin en zengin ailelerinden birine mensuptu. Muhammed ondan şu sozlerle bahseder: Mekke'de Mus'ab bin Umeyr'den daha guzel giyinen, daha yakışıklı ve nimetler icinde yuzen başka bir genc gormedim.[1]


Hayatı

Muhammed'in insanları İslam'a davet ettiğini duyan Mus'ab bin Umeyr, İbn Erkam'ın evine gelerek İslam'ı kabul eder. Musluman olduğunu duyan akrabaları onu hapseder. Muslumanların Habeşistan'a hicret edeceğini duyan Mus'ab, kacarak hicret kervanına katılır ve Habeşistan'a gider.

Bir sure sonra Habeşistan'dan dondu. Medineliler'den bir grup İslam'ı kabul etti ve Muhammed'den kendilerine İslam'ı anlatacak oğreticiler talep etti. Bu gorev Mus'ab bin Umeyr'e verildi. Medine'de Es'ad bin Zurare'nin evinde kalan Mus'ab bin Umeyr (r.a) birer ikişer gelen Medinelilere İslam'ın esaslarını oğretti. Medine'ye ilk hicret eden sahabi Mus'ab bin Umeyr'dir. Kendisine verilen bu gorev dolayısıyla Mus'ab, İslam'da ilk oğretmen olarak kabul edilir. Medine'de ilk cuma namazı kıldıranın da' o olduğu rivayet edilir. [2]

Mus'ab bin Umeyr Bedir ve Uhud savaşlarına katıldı. Her ikisinde de İslam ordusunun bayraktarlığını yaptı.
Olumu
Mekke paganlarından İbn-i KÂmia adında biri Muhammed'e saldırırken, Mus'ab bin Umeyr onun karşısına cıktı. Bu pagan, bir kılıc darbesiyle Mus'ab bin Umeyr'in sağ kolunu kesti. Mus'ab bunun uzerine sancağı derhal sol eline aldı. İkinci bir darbe ile sol kolu da kesilince, sancağı kesik kollarıyla tutup goğsune bastırdı.Bu haliyle kendini Muhammed'e siper yapan Mus'ab bin Umeyr'in uzerine hucum eden İbn-i KÂmia, vucûduna bir mızrak sapladı. Musab bin Umeyr mızrağı cıkarıp yerine sancağı taktı, daha sonra yere yıkıldı ve yaşamını yitirdi.

Defni sırasında onu kefenleyecek ortu bulunamadı. Sahabelerden Habbab, bu olayı şu şekilde rivayet eder:

"Biz Muhammed'le birlikte Medine'ye yalnız Allah rızası icin hicret ettik. Artık mukÂfatını Allah'tan bekleriz. Arkadaşlarımız arasında bu nimetlerden tatmadan Âhirete gidenler vardır ki Mus'ab bin Umeyr bunlardan biridir. O Uhud gunu şehid olmuştu da kendisini saracak bir kefen dahi bulamamıştık. Yalnız şehidin bir kaftanını bulmuş ve bu aziz şehidi ona sarmaya calışmıştık. Ancak başını orterken ayakları acılıyor, ayaklarını kapatırken de başı acığa cıkıyordu. Bu yoksulluk karşısında, Muhammed bize şehidin başını ortmemizi ve ayaklarının ustune de izhîr denilen kokulu ottan koymamızı emretti".[3]
__________________