MUSLUMAN OLUŞ SIRALARINA GORE

İLK MUSLUMANLAR (R.ANHUMA) -1


KAYNAK GOSTERME KAYDIYLA ALINTI YAPILABİLİR.

Bu eser ilk gunden hicrete kadar Musluman olanları Musluman oluş sıralarına gore duzenlenmiştir. Yazmaktaki amacımız İslam dininin cekirdeğini oluşturan bu mubarek insanları unutturmamak, hayırla anılmalarını vesile olmaktır.

Hudai CAKMAK



Bismillahirrahmanirrahim.

Rahman ve Rahim olan Allah’ın (c.c) adıyla,

Şahadet ederiz ki O’nun eşi, şeriki yoktur. Yerlerin, goklerin, ikisi arasındakilerin ve din gununun sahibidir. Her şeye gucu yeter. Yalnız O’na ibadet eder, yalnız ondan yardım dileriz.
Yine şahadet ederiz ki Muhammed (a.s) O’nun kulu ve resuludur. O Muhammed (a.s) ki Habibullah’tır, Resul-u Kibriya’dır, Hatem-i Enbiya’dır. Cahiliye donemi insanlarının ufuklarını aydınlatan, yollarını gosteren Allah (c.c) tarafından gonderilmiş bir Nurdur.
Bu nurlu yola davet kolay olmadı. Peygamber efendimiz bu kutlu yolda pek cok eziyetlere, işkencelere, zorluklara maruz kaldı. İnsanların bir kısmı tasdik ederken, bir kısmı tarafından da şiddetle ret ve inkÂr edildi.
Tasdik edenler O mubarek insanın yoldaşı, arkadaşı, yardımcısı olma şerefine ulaştılar. O’nun ve getirdiği din icin işkencelere uğradılar, acılar cektiler, mallarını sacarcasına harcadılar, yurtlarını terk ettiler, gerektiğinde canlarını verdiler. O insanlara bu gun rahmet ve minnetle andığımız Ashab-ı Kiram adı verildi.
Peygamberimiz gibi bu mubarek insanları rahmet ve minnetle anmak, en azından unutmamak boynumuzun borcudur.
Bu kitabımızda nubuvvetin verilişinden hicrete kadarki donemde tespit edebildiğimiz ilk Muslumanları erkek, kadın, cocuk, yaşlı, genc, kole, efendi, siyah, beyaz, zengin, fakir, ırk, dil, cins ayırımı yapmadan Musluman oluş sıralarına dikkate alarak yazmaya, kısa da olsa hayatları hakkında bilgiler vermeye, bu mubarek insanları tanıtmaya calıştık.
Unuttuklarımız ya da okuduğumuz kaynaklarda gecmediği icin isimlerini bilmediklerimiz varsa onları da bu mubarek zumreye katar, rahmet ve şukranla anmayı bir borc biliriz.
Peygamberimizle birlikte bu mubarek insanları da hayırla anmanın rahmet ve berekete vesile olacağı umuduyla; gelmiş gecmiş tum peygamberlere, hassaten peygamberimiz Hz. Muhammed’e (a.s) ve O’nun ashabına, din Âlimlerimize ve bu yolda canlarını vermiş aziz şehitlerimize bir kez daha rahmet, minnet ve şukranla anar, salat-u selamlarımızı gondeririz.
İnayet Allah’tandır.
Hudai CAKMAK

==========

ASHAB-I KİRAM (R.ANHUMA)

(ALFABETİK SIRAYA GORE)

ABBAS B. UBÂDE B. NADLE EL ENSARÎ (R.A)…………
ABBAD B. KAYS EL ENSARİ (R.A)………………………
ABDULLAH B. AMR B. HARAM EL ENSARİ (R.A)…

ABDULLAH B. CAHŞ (r.anh)…………………………………
ABDULLAH B. CUBEYR EL ENSARİ (R.A)………………
ABDULLAH B. HUZAFE (r.anh)……………………………
ABDULLAH B. HUBEYB (r.anh)……………………………
ABDULLAH B. HARİS (r.anh)………………………………
ABDULLAH B. MAHREME (r.anh)…………………………
ABDULLAH B. MAZ’UN (r.anh)………………………………
ABDULLAH B. MES’UD (r.anh)………………………………
ABDULLAH B. REVAHA EL ENSARİ (R.A)………………
ABDULLAH B. SUFYAN (r.anh)……………………………
ABDULLAH B. SUHEYL (r.anh)……………………………
ABDULLAH B. UNEYS EL ENSARİ (R.A)…………………

ABDULLAH B. YÂSİR (r.anh)………………………………
ABDURRAHMAN B. AVF (r.anh)……………………………
ABDURRAHMAN B. HUBEYB (r.anh)……………………
ABS B. ÂMİR EL ENSARİ (R.A)……………………………
ADİYY B. NADLE (r.anh)……………………………………
ÂKİL B. EBİ BUKEYR (r.anh),………………………………
AMR B. GANEME(ANEME) EL ENSARİ (R.A)……………
AMR B. HARİS EL ENSARİ (R.A)……………………………
AMR B. TUFEYL EL EZDİ……………………………………
ÂMİR B. EBİ VAKKAS (r.anh)………………………………
ÂMİR B. FUHEYRE (r.anh)……………………………………
ÂMİR B. REBİA (r.anh)…………………………………………
AMİRE BİNT-İ SA’DİY (r.anha)………………………………
AMMAR B. YÂSİR (r.anh)……………………………………
AMR B. ABESE (r.anh)………………………………………
AMR B. CEHM (r.anh)…………………………………………
AMR B. EBİ SERH (r.anh)……………………………………
AMR B. GANEME (.ANH)……………………………………
AMR B. GAZİYYE EL ENSARİ (R.A)………………………
AMR B. HÂRİS (r.anh)………………………………………
AMR B. OSMAN (r.anh)………………………………………
AMR B. SAİD (r.anh)………………………………………
AMR B. UMEYYE (r.anh)……………………………………
AMRE (UMEYRE) Bint-i SÂDİ (r.anha)……………………
AVF B. HARİS (R.A)……………………………………………
AYYAŞ B. EBİ REBİA (r.anh)…………………………………
BERÂ B. MA’RUR EL ENSARİ (R.A)………………………
BEREKE Bint-i YESAR (r.anha)………………………………
BEŞİR B. SA’D EL ENSARİ (R.A)……………………………
BİLÂL-İ HABEŞİ(r.anh.)………………………………………
BİŞR B. BERÂ EL ENSARİ (R.A)……………………………
BİŞR B. HARİS (r.anh)…………………………………………
BUREYDE B.HUSAYB B. ABDULLAH (R.A)………………
CABİR B. ABDULLAH (R.A)…………………………………
CABİR B. ABDULLAH EL ENSARÎ (R.A)……………………

CABiR B. SUFYAN (r.anh)……………………………………
CEBBAR B. SAHR EL ENSARİ (R.A)………………………
CEHM B. KAYS (r.anh)………………………………………
CUAYL B. SURÂKA (r.anh)…………………………………
CUNADE B. SUFYAN (r.anh)…………………………………
DAHHÂK B. HARİSE EL ENSARİ (R.A)……………………
DIMAD B. SALEBET’EL EZDİ (r.anh)………………………
EBU AHMED ABD. B. CAHŞ (r.anh)…………………………
EBU ABDULLAH CABİR B. ABDULLAH (R.A)……………

EBU ABDULLAH CEBBAR B. SAHR EL ENSARİ (R.A)…
EBU ABDULLAH KÂB B MALİK EL ENSARİ (R.A)………
EBU ABDULLAH SA’D B. HAYSEME EL ENSARİ (R.A)..

EBU ABDURRAHMAN MUAZ B. CEBEL EL ENSARİ (R.A)

EBU BURDE HANİ B. NİYAR (R.A)…………………………
EBU CABİR ABDULLAH B. AMR B. HARAM (R.A)……

EBU EYUP EL ENSARİ (R.A)…………………………………
EBU FUKEYHE (r.anh)…………………………………………
EBU HALİD HARİS B. KAYS EL ENSARİ (R.A)……………
EBU HUZEYFE B. UTBE B. REBİA (r.anh)…………………
EBU KAYS B. HÂRİS (r.anh)…………………………………
EBU MABED EKSEM. CEVN(ABDULUZZA) (R.A)………
EBU MUAVİYE UBEYDE B. HÂRİS (r.anh)…………………
EBÛ MUSA’L’EŞ’ARİ (r.anh)………………………………
EBÛ RÂFİ (r.anh)………………………………………………
EBU SABİT SA’D B. UBÂDE EL ENSARİ (R.A)…………
EBÛ SEBRE B. EBİ RUHM (r.anh)…………………………
EBU SELEME ABDULLAH . ABDULESED (r.anh)…………
EBU ŞUBAS HADîC B. SELÂME EL ENSARİ (R.A)………
EBU TALHA ZEYD B. SEHL EL ENSARİ (R.A)…………
EBU UBEYDE (B. CERRAH) ÂMİR B. ABDULLAH (r.anh).
EBU YAHYA ABDULLAH B. UNEYS EL ENSARİ (R.A)

EBÛ ZERR’EL’GIFARİ (r.anh)………………………………
EBULYESER KÂ’B B. AMR EL ENSARİ (R.A)……………
EBULHEYSEM MALİK B. TEYYİHAN (R.A)………………
EBUL MUNZİR YEZİD B. AMR (AMİR) (R.A)……………
EBUL VELİD RİFÂA B. AMR EL ENSARİ (R.A)…………
EBURRUM B. UMEYR (r.anh)………………………………
ERKAM B. EBİL’ ERKAM (r.anh)……………………………
ES’AD B. ZURARE (r.a)…………………………………………
ESMÂ BİNT-İ EBU BEKİR (r.anha)…………………………
ESMÂ BİNT-İ SELÂME (r.anha)………………………………
ESMA Bint-i UMEYS (r.anha)…………………………………
ESVED B. NEVFEL (r.anh)……………………………………
EVS B. SABİT EL ENSARİ (R.A)……………………………
FÂTIMA BİNT-İ ALKAMA (r.anha)…………………………
FATIMA BİNT-İ ESED B. HAŞİM (r.anha)…………………
FATIMA BİNT-İ HATTAB (r.anha)………………………
FATIMA BİNT-İ MUCELLEL (MUHACCEL) (r.anha)……
FATIMA BİNT-İ SAFVAN (r.anha)…………………………
FERVE B. AMR EL ENSARİ (R.A)……………………………
FİRAS B. NADR (r.anh)………………………………………
FUKEYHE Bint-i YESAR (r.anha)……………………………
HABBAB B. ERETT……………………………………………
HADîC B. SELÂME EL ENSARİ (R.A)……………………
HALİD B. AMR (R.ANH)……………………………………
HALİD B EBİ BUKEYR (r.anh)………………………………
HALİD B. KAYS EL ENSARİ (R.A)…………………………
HÂLİD B. SAİD (r.anh)……………………………………. …
HÂLİD B. HIZAM (r.anh)……………………………………
HÂMÂME HATUN (r.anha)……………………………………
HARICE B. ZEYD EL ENSARİ (R.A)…………………………
HARİS B. ABD. KAYS (r.anh)………………………………
HARİS B. HARİS (r.anh)………………………………………
HÂRİS B. HÂLİD (r.anh)……………………………………
HARİS B. KAYS EL ENSARİ (R.A)………………………
HARMELE BİNT-İ ABD (r.anha)……………………………
HARİS B. HATIB (r.anh)………………………………………
HASENE HATUN………………………………………………
HAŞİM B. EBİ HUZEYFE (r.anh)……………………………
HÂTIP B. AMR (r.anh)…………………………………………
HÂTIP B. HÂRİS (r.anh)……………………………………
HATTAB B. HÂRİS (r.anh)……………………………………
HEBBAR B. SUFYAN (r.anh)…………………………………
HİŞAM B. AS (r.anh)…………………………………………
HUNEYS B. HUZÂFE (r.anh)…………………………………
HUZEYME B. CEHM……………………………………………
HZ. ABBAS B. ABDULMUTTALİB (r.anh)…………………
Hz. ALİ B. EBU TALİB (k.v)……………………………………
HZ. CAFER B. EBU TALİB (r.anh)……………………………
Hz. EBU BEKİR ABDULLAH ATİK B. EBİ KUHAFE (r.anh)
HZ. ERVA BİNT-İ ABDULMUTTALİB (r.anha)……………
Hz. FATIMATUZZEHRA BİNT-İ RESULALLAH (r.anha)
HZ. HAMZA B. ABDULMUTTALİB…………………………
Hz. HATİCE BİNT-İ HUVEYLİD (r.anha)………………
Hz. OSMAN B. AFFAN (r.anh)………………………………
HZ. OMER B. HATTAB (r.anh)………………………………
Hz. RUKAYYE BİNT-İ RESULALLAH (r.anha)……….. ……
Hz. SEVDE Bint-i ZEM’Â (r.anha)…………………………
Hz. UMMU HABİBE REMLE Bint-i EBU SUFYAN………
Hz. UMMU SELEME HİND BİNT-İ EBİ UMEYYE (r.anha).
Hz.UMMU KULSUM BİNT-İ RASULALLAH………………
Hz. ZEYNEB bint-i HUZEYME…………………………………
İBN. UMMU MEKTUM B. KAYS (r.anh)…………………
İYAS B. EBİ BUKEYR (r.anh)…………………………………
İYAS B. MUAZ (r.anha)………………………………………
İYAS B.MUAZ (R.ANH)………………………………………
İYAZ B. ZUHEYR (r.anh)………………………………………
KÂB B. MALİK EL ENSARİ (R.A)…………………………
KAYS B. ABDULLAH (r.anh),………………………………
KAYS B. EBİ SA’SAA EL ENSARİ (R.A)……………………
KAYS B. HUZAFE (r.anh)……………………………………
KUDÂME B. MAZ’UN (r.anh)…………………………………
KUTBE B. AMİR (R.A)…………………………………………
LEYLA Bint-i EBİ HASME (r.anha)……………………………
LUBEYNE HATUN (r.anh)…………………………………
MUHAMMED B.HATIB (R.ANH)…………………………
MAHMİYE B. CEZ’ (r.anh)……………………………………
MA’KIL B. MUNZİR EL ENSARİ (R.A)……………………
MALİK B. TEYYİHAN EL ENSARÎ (R.A)…………………
MÂLİK B. ZEM’Â (r.anh)……………………………………
MÂMER B. ABDULLAH (r.anh)……………………………
MÂMER B. HÂRİS (r.anh)……………………………………
MA’N B. ADİYY (R.A)…………………………………………
MUTTALİB B. EZHER (R.A)…………………………………
MES’UD B. HUNEYDE (R.A)…………………………………
MES’UD B. REBİ (REBİA) (r.anh)……………………………
MES’UD B. SUVEYD (r.anh)…………………………………
MES’UD B. YEZİD EL ENSARİ (R.A)………………………
MEYSERE B. MESRUK (r.anh)………………………………
MIKDAD B AMR (ESVED) (r.anh)…………………………
MUAYKIB B. EBİ FATIMA (r.anh)…………………………
MUATTİB B. AVF (r.anh)…………………….………………
MUAVVİZ B. HARİS EL ENSARİ (R.A)……………………
MUAZ B. AMR B. CEMUH EL ENSARİ (R.A)……………
MUAZ B. CEBEL EL ENSARİ (R.A)…………………………

MUAZ B. HARİS EL ENSARÎ (R.A)…………………………
MUHAMMED B. HATIB )r.anh)……………………………
MUHRİZ B. NADLE (R.A)……………………………………
MUS’AB B. UMEYR (r.anh)…………………………………
MUTTALİB B. EZHER (r.anh)…………………………………
MUNZİR B. AMR EL ENSARİ (R.A)…………………………

NEHDİYE HATUN (r.anha)…………………………………
NUAYM (NAHHAM) B. ABDULLAH (r.anh)……………
NUMAN B. ADYY (r.anh)……………………………………
NUHEYRB. HEYSEM EL ENSARİ (R.A)……………………
OSMAN B. ABD. GANM (r.anh)……………………………
OSMAN B. MAZ’UN (r.anh)…………………………………
OSMAN B. REBİA (r.anh)……………………………………
RAFİ B. MALİK (r.a)……………………………………………
REMLE Bint-i AVF (r.anh)……………………………………
REYTA Bint-i HÂRİS (r.anha)………………………………
RİFAA B ABDULMUNZİR EL ENSARİ (R.A)……………
RİFÂA B. AMR EL ENSARİ (R.A)……………………………
SABİT B. CIZ’ (SALEBE) EL ENSARİ (R.A)………………
SAD B. HAVLE (R.ANH)………………………………………
SA’D B. EBİ VAKKAS…………………………………………
SA’D (SAİD) B. ABD. KAYS (r.anh)…………………………
SA’D B.MUAZ (R.ANH)………………………………………
SA’D B. REBİ (R.ANH)…………………………………………
SA’D B. UBÂDE EL ENSARİ (R.A)…………………………

SÂİB B. OSMAN (r.anh)………………………………………
SAİB B. HARİS (r.anh)…………………………………………
SAİD B. HARİS (r.anh)………………………………………
SAİD B. ZEYD (r.anh)…………………………………………
SA’LEBE B. GANEME (ANEME) EL ENSARİ (R.A)………
SALİT B. AMR (r.anh)…………………………………………
SAYFÎ B. SEVAD EL ENSARİ (R.A)…………………………
SEHL B. ATİK EL ENSARİ (R.A)……………………………
SEHLE Bint-i SUHEYL B. AMR (r.anha)……………………
SEKRAN B. AMR (r.anh)……………………………………
SELEME B. HİŞAM (r.anh)……………………………………
SELEME B. SELÂME EL ENSARİ (R.A)……………………
SİNAN B. SAYFİ EL ENSARİ (R.A)…………………………
SUFYAN B. MÂMER (r.anh)…………………………………
SUHEYB B. SİNAN (SUHEYB-İ RUMİ) (r.anh)……………
SUHEYL B. BEYZÂ (r.anh)……………………………………
SULEYM B. AMR (AMİR) EL ENSARİ (R.A)………………
SUMEYYE Bint-i HUYYAT (HUBAT) (HUBBAT) (r.anha).
SURAKA B. MALİK B. CUŞUM EL MUDLİCİ (R.A)…….
SUVEYBİT B. SA’D (r.anh)……………………………………
SUVEYD B SAMIT (r.a)………………………………………
ŞEMMAS B. OSMAN B. ŞERİD (r.anh)……………………
ŞURAHBİL B. HASENE (r.anh)………………………………
TALHA B. UBEYDULLAH (r.anh)……………………………
TUFEYL B. AMR EL EZDİ……………………………………
TUFEYL B MALİK EL ENSARİ (R.A)…………………………
TUFEYL B. NUMAN EL ENSARİ (R.A)………………………
TULEYB B. UMEYR (r.anh)……………………………………
UBADE B. SAMİT EL ENSARÎ (R.A)………………………
UBEYDULLAH B. CAHŞ………………………………………
UKBE B. AMİR (R.A)……………………………………………
UKBE B. VEHB (R.A)……………………………………………
UMARE B. HAZM EL ENSARİ (R.A)…………………………
UMEYR B. EBİ VAKKAS (r.anh)………………………………
UMEYR (İMRAN) B. RİAB (r.anh)…………………………
UMEYR B. HARİS (R.ANH)…………………………………
URVE B. USASE (r.anh)………………………………………
UTBE B. GAZVAN (r.anh)……………………………………
UTBE B. MES’UD (r.anh)………………………………………
UVEYM B. SAİDE EL ENSARÎ (R.A)………………………
UMEYR B. HARİS EL ENSARİ (R.A)………………………
UMEYNE (HUMEYNE) bint-i HALEF……………………
UMMU CEMİL FATIMA Bint-i MUCELLEL (r.anha)……
UMMULHAYR SELMA BİNT-İ SAHR (r.anha)……………
UMMU KULSUM Bint-i SUHEYL B. AMR (r.anha)………
UMMU MABED ATİKE BİNT-İ HALİD (r.anh)……………
UMMU MENİ’ ESMA EL ENSÂRİ (R.ANHA)……………
UMMU UBEYS HATUN (r.anha)…………………………
UMMU UMÂRE NESİBE EL ENSARİ (R.ANHA)………
UMMULFAD LUBÂBETULKUBRÂ Bint-i HÂRİS (r.anha)
USEYD B. HUDAYR EL ENSARİ (R.A)………………………
VÂKID B. ABDULLAH (r.anh)………………………………
YÂSİR B. ÂMİR (r.anh)………………………………………
YEZİD B AMR (AMİR) EL ENSARİ (R.A)…………………
YEZİD B. HARAM EL ENSARİ (R.A)………………………
YEZİD B. MUNZİR EL ENSARİ (R.A)………………………
YEZİD B. SÂ’LEBE EL ENSARİ (R.A)………………………
YEZİD B. ZEM’A (r.anh)………………………………………
ZEKVAN B. ABD. KAYS (R.A)………………………………
ZEYD B. HARİSE (r.anh)………………………………………
ZİNNİRE HATUN (r.anha)…………………………………
ZİYAD B. LEBİD EL ENSARİ (R.A)…………………………
ZUBEYR B. AVVAM (r.anh)…………………………………
ZUHEYR B. RAFİ’ EL ENSARİ (R.A)…………………………

===========



UMMULMUMİNİN Hz. HATİCETULKUBRA BİNT-İ HUVEYLİD (r.anha)

Peygamberimiz Hz. Muhammed’e (a.s.v) ilk iman eden insan sevgili eşi Hz. Hatice (r.anha) validemizdir.
Hz. Hatice’nin (r.anha) soyu peygamberimizin soyu ile Kusayy b. Kilab’da birleşmektedir.
Hz. Hatice (r.anha) cahiliye doneminde Tahire diye anılırdı. Kureyş kadınları icinde soyca en ustun şerefce en buyuk servetce en zengin olanı idi. İşini cok iyi bilir ve sıkı tutardı. Kendisi akıllı, uyanık ve ince ruhlu, ince duşunceli, mubÂrek bir kadın idi.
Cebrail (a.s) Hira dağında gelip Alak suresinin ilk uc ayetini getirdikten sonra peygamberimiz cok korkmuş bir halde evine donmuştu. Her zaman olduğu gibi kendisini sevgili eşi Hatice (r.anha) karşıladı. Peygamberimiz Onu gorunce:
-Ey Hatice! Uykuda gorduğum ve sana anlattığım şeyi yuce Rabbim bana Cebrail’i (a.s.) gondererek acıkladı buyurup yuce Allah (c.c) tarafından gelenleri ve Cebrail’den (a.s.) işittiklerini haber verdi.
Hz. Hatice R.anha):
-Ey Muhammed! Mujdeler olsun. Vallahi Allah Senin hakkında hayırdan başka bir şey yapmaz. Sana Allah’tan gelen hak ve gercektir. Sen muhakkak Allah’ın resulusun dedi ve Ona inanan ilk insan olma şerefine ulaştı.
Peygamberimiz Ona Cebrail’den (r.anha) oğrendiği gibi abdest almayı ve namaz kılmayı oğretti.
Hz. Hatice (.anha) peygamberimize peygamberlik geldiği Pazartesi gununun sonuna doğru herkesten once iman etmek ve namaz kılmak şerefine eren, Allah (c.c.) tarafından Cennet’te inciden bir koşkle mujdelenen mutlu Cennet Hatunu idi.
Aynı zamanda O Allah’ın (c.c.) selamına da nail oldu.
Peygamberimiz sırtında olan nubuvvet gorevini taşımakta gucluk cektiği, kavmi tarafından yalanlandığı, ret olunduğu, turlu eziyetlere, işkencelere maruz kaldığı donemlerde uzuntu icinde evine donduğu zaman yuce Allah (c.c.) Resulunun uzuntusunu Hz. Hatice’nin (a.anha) teselli ve teskin edici sozleriyle hafifletir, Onu Onunla guclendirir, vazifesini Onunla kolaylaştırırdı.
Peygamberimiz onun hakkında:
-Halk beni inkÂrla karşıladığı zaman O bana inandı.
Halk ben yalanladığı zaman O beni tasdik etti.
Halk beni mahrum ettiği zaman O Bana malına ortak etti.
Kadınlar bana evlattan mahrum ettiği zaman Allah (c.c.) bana ondan evlatlar nasip etti.
Kendi zamanında kadınların en hayırlısı İmran’ın kızı Meryem idi.
Bu ummet kadınlarının en hayırlısı da Hatice’dir.
Cennet kadınlarının ustunu Hatice bint-i Huveylid, Fatıma bint-i Resulallah, Meryem bint-i İmran ve firavunu zevcesi Asiye bint-i Muzahim’dir buyurmuştur.
Hz. Hatice (r.anha) nubuvvetin onuncu yılında, ramazan ayının başlarında vefat etti. Vefat ettiği zaman altmış beş yaşında idi.
Hz. Hatice (r.anha) Hacun kabristanına defnedildi. Gomuleceği zaman peygamberimiz kabrinin icine girdi.
Resulallah’a peygamberlik verildiği sıralarda ailesi, korumasına aldığı Hz. Ali b. Ebu Talib (k.v) ve evlatlık edindiği Zeyd b. Harise (r.anha) ile birlikte yedi kişi idi.
En buyuk kızı Hz. Zeynep (r.anha) henuz on yaşında olduğu halde Ebul As ile evlendirilmişti. Bu yuzden evde değildi.

Allah (c.c.) ondan razı olsun.

==============

Hz. RUKAYYE BİNT-İ RESULALLAH (r.anha)

Hz. Hatice (r.anha) Musluman olduğu zaman peygamberimiz yanına gelen ikinci kızı Hz. Rukayye’ye (r.anha) İslamiyet’i anlattı ve Musluman olmasını istedi. O da Musluman oldu. Hz. Rukayye (r.anha) Musluman olduğunda yedi yaşlarındaydı ve peygamberimizin amcası Abduluzza’nın (Ebu Leheb’in) oğullarından Utbe ile nişanlıydı.
Peygamberimizin diğer kızları Hz. Ummu Kulsum (r.anha) altı, Hz. Fatıma (r.anha) ise henuz beş yaşındaydı. Yedi yaşına girince ikisi de Musluman oldular.
Hz. Ummu Kulsum (r.anha) Abduluzza’nın (Ebu Leheb’in) diğer oğlu Uteybe ile nişanlıydı. Gerek Hz. Rukayye (r.anha) gerekse Hz. Ummu Kulsum (r.anha) yaşları kucuk olduğundan evlenme gercekleşmemişti.
Ebu Leheb’in oğlu Uteybe Hz. Rukayye’nin (r.anha) nişanını cok kotu bir şekilde atınca onun bu davranışı peygamberimizi cok uzmuştu. Peygamberimizin uzuntusunu fark eden Hz. Osman b. Affan (r.anh) dunurculer gondererek Hz. Rukayye’yi kendisi icin istetti. Hz. Rukayye (r.anha), Hz. Osman (r.anh) ile evlendiğinde henuz sekiz yaşındaydı.
Hz. Rukayye (r.anha) kocası Hz. Osman b. Affan (r.anh) ile birlikte birinci ve ikinci Habeş hicretine katıldı. Habeş ulkesinden Mekke’ye dondu. Oradan Medine’ye hicret ederek uc hicreti birleştirme şerefine erdi.
Bedir savaşına cıkıldığı sıralarda Hz. Rukayye (r.anha) cok hasta idi. Bu nedenle kocası Hz. Osman (r.anh) Bedir savaşına katılamadı. Bedir donuşunden kısa bir zaman sonrada vefat etti. Peygamberimiz tarafından cenaze namazı kılınarak Baki kabristanına defnedildi.

Allah (c.c.) ondan razı olsun.

==========


Hz. ALİ B. EBU TALİB (k.v)

Musluman olan ucuncu kişi Hz. Ali’dir (k.v.). Hz. Ali (k.v.) peygamberimizin amcası Ebu Talib’in en kucuk oğludur. Annesi Ebu Talib’in amcasının kızı olan Fatıma bint-i Esed’tir. (r.anha) Fatıma bint-i Esed (r.anha) Haşimî kadınları icinde hem Haşimî erkek sulbunden erkek cocuk doğuran, hem de halife anası olanların ilkidir. Hz. Ali (k.v.) soy olarak peygamberimize en yakın olandır.
Yuce Allah (c.c.) Hz. Ali’ye (k.v.) olan nimetlerinden ve onun hakkında dilediği iyiliklerden birisi de Kureyşîlerin kıtlığa ve aclığa uğrayıp peygamberimizin Hz. Ali’yi (k.v.) bakmak uzere kucuk yaşlarda yanına alıp buyutmesidir. O peygamberimizin terbiyesi altında buyumuştur.
Hz. Ali (k.v.), Hz. Hatice’den (r.anha) sonra peygamberimize inanan, onunla birlikte namaz kılan, yuce Allah’tan (c.c.) gelenleri tasdik eden ilk mumin ve Musluman’dır.
Bu konuda Hz. Ali (k.v.):
“-Resulallah aleyhisselam Pazartesi gunu peygamber gonderildi. Bende Salı gunu Musluman oldum. Ben, Resulallah aleyhisselam ile ilk namaz kılan adamım” demiştir.
Hz. Ali (k.v.) Musluman olduğunda on yaşındaydı.
Peygamberimizle Hz. Hatice’yi (r.anha) namaz kılarlarken gorunce:
-Ya Muhammed! Şu yaptığınız nedir? Diye sordu.
Peygamberimizde:
-Ya Ali! Bu Allah’ın kendisi icin sectiği peygamberlerini onunla gondermiş olduğu dinidir. Ben seni bir ve tek olan Allah’a imana ve Ona ibadet etmeye, ne yarar nede zarar veremeyecek olan Lat, Uzza ve diğer putlara inkÂra davet ediyorum buyurdu.
O’nun bu sozleri uzerine Hz. Ali (k.v.):
-Ya Muhammed! ben şu teklif ettiğin dini bu gune kadar hic işitmedim. Ben babam Ebu Talib’e soyleyip ona danışmadıkca boyle bir iş yapmam dedi.
Peygamberimiz peygamberlik işinin henuz acıklanmasına uygun bulmuyordu. Bu nedenle:
-Ey Ali! Sana soylediğimi yaparsan yap. Yapmayacak, Musluman olmayacaksan teklif ettiğim şu işi gizli tut, acığa vurma. Onun acığa vurulma zamanı henuz gelmemiştir dedi.
Hz. Ali (k.v.) o gece bekledi. Yuce Allah (c.c.) kalbine İslam sevgisini duşurdu. Sabah olunca peygamberimizin yanına giderek:
-Ya Muhammed! Senin dun bana soylediğin şey ne idi? Sen bana onu bir kez daha anlat dedi.
Peygamberimizde:
-Ey Ali! Sen LÂ İlÂhe İllallÂhu vahdehû la şerîke leh diyerek kendisinden başka ilah bulunmayan, bir olan, şeriki ortağı bulunmayan Allah’a şahadet edecek, Lat’a, Uzza’ya ve diğer putlara ret ve inkÂr edecek, Allah’a (c.c.) denk tutulan her ceşit putlardan uzak duracaksın. İşte benim getirdiğim din budur buyurdu.
Hz. Ali (k.v.) artık tereddut etmedi. Hemen peygamberimizin buyruğunu yerine getirerek Musluman oldu. Fakat Muslumanlığını babası Ebu Talib’ten cekinerek acığa vurmadı, bir muddet gizli tuttu ve peygamberimizin yanından hic ayrılmadı.
Hz. Ali (k.v.) Musluman olduğunda on yaşındaydı.
Peygamberimiz Hz. Ali’nin (k.v.) okuma yazma oğrenmesini sağlamıştı. Araplar arasında okuma yazma bilenler pek az olduğu halde Hz. Ali okuma yazma bilirdi.
Gerek Hz. Ali (k.v.) gerekse Zeyd b. Harise (r.anh) peygamberimizin yanından hic ayrılmazlardı.
Dağların, tepelerin, ağacların arasından gecip giderlerken karşılarına cıkan hic bir dağ, hic bir tepe, hic bir ağac yoktu ki peygamberimize:
-EsselÂmu Aleyke ya Resulallah = Selam olsun sana ey Allah’ın resulu diyerek selam vermesin.
Peygamberimiz kuşluk vaktinde KÂbe’ye gider, orada kuşluk namazı kılardı.
İlk donemlerde Kureyş muşrikleri bu namazdan pek hoşnutsuzluk gostermezler, tedirgin olmazlardı. Onun kıldığı namazı KÂbe’ye yapılmış bir tazim hareketi zannederlerdi.
Bundan sonra başka gunlerde peygamberimiz namaz kılacağı zaman Hz. Ali (k.v.) ve Zeyd b. Harise (r.anh) o namaz kılarken oturup gozculuk yaparlardı.
Peygamberimiz namaz vakti gelince Mekke vadilerinden bir vadiye doğru cıkar gider, Hz. Ali (k.v.) ve Zeyd b. Harise (r.anh) muşrik kişilerden gizli olarak peygamberimizle birlikte giderler, namazlarını oralarda kılarlar, akşamleyin donerlerdi.
Allah’ın (c.c.) dilediği bir zamana kadar boyle devam edildi. Fakat onların bu durumları bazı kişilerin dikkatlerini cekmişti.
Bir gun Hz. Ali’nin (k.v.) annesi Fatıma bint-i Esed (r.anha) kocası Ebu Talib’e:
-Ali’nin Muhammed’in yanına devam ettiğini ondan hic ayrılmadığını goruyorum. Senin başına Muhammed tarafından oğlun hakkında guc yetiştiremeyeceğin bir iş gelmesinden korkuyorum dedi.
Ebu Talib nice zamandır oğlu Ali’yi (k.v.) gormemişti. Onu merak edip durmaktaydı. Hanımına donerek:
-Demek oğlum bana bunun icin mi gorunmuyor? Diye sordu. Sonra peygamberimizle Hz. Ali’nin (k.v.) ardına duştu. Onları gizlice takip etti. Onları Batn-ı Nahle’de Ebu Dubb vadisinin ıssız bir yerinde namaz kılarlarken buldu.
Peygamberimize:
-Ey Kardeşimin Oğlu! Edindiğini gorduğum şu din ne dinidir? Ben bu dini ne, gordum ne de duydum. Sen bana bunu anlat dedi.
Peygamberimiz:
-Ey amca! Bu Allah’ın (c.c.) dinidir.
Allah’ın (c.c.) meleklerinin dinidir.
Allah’ın (c.c.) peygamberlerinin dinidir.
Babamız İbrahim’in (a.s.) yitirilmiş dinidir ki Allah (c.c.) beni peygamber olarak bulunla butun kullarına gonderdi.
Ey amca!
Oğutleyeceğim, doğru yola kılavuzlayacağım kimselerden buna en cok layık olan sensin. Bu yoldaki davetim kabul etmeye ve bu hususta bana yardımcı olmaya da sen herkesten daha layıksın.
Ey amca!
Sen her şeyi yaratıp kuşatan Allah’ın (c.c.) birliğine inan. Putlara taparak ona eş ve şerik koşma. Sen LÂt’ı da Uzza’yı da diğer putları da terk et. Getirdiğim şu dine gir de kurtuluşa erenlerden ol buyurup amcasını İslamiyet’e, tevhide, Allah’ın (c.c.) birliğine inanmaya ve putları tapmaktan vazgecmeye davet etti.
Ebu Talib biraz duşundukten sonra:
-Ey Kardeşimin Oğlu! Vallahi yaptığınız ya da soyledikleriniz şeylerde benim icin bir sakınca yoktur. Fakat siz benim oturağımı hic bir zaman havaya kaldıramazsınız. Ben istesem bile atalarımın dininden ve ona olan bağlılıktan ayrılmaya guc yetiremem. Fakat sen gonderildiğin şey uzerinde dur. Vallahi ben sağ oldukca yapmak istediğini tamamlayıncaya kadar sana hoşlanmayacağın bir şey erişmeyecektir dedi. Hz. Ali’ye (k.v.) de onun hoşlanmayacağı bir şey soylemedi. Ona sadece:
-Ey oğulcuğum! Uzerinde bulunduğun bu din nedir? Diye sordu.
Hz. Ali (k.v) de:
-Babacığım! Ben Allah’a, Allah’ın resulune iman ve Onun Allah tarafından getirdiklerini de tasdik ettim. Ben onunla birlikte namaz kıldım ve kendisine tabi oldum dedi.
Bunun uzerine Ebu Talib:
-Ey oğulcuğum! Şuphesiz ki Amcanın Oğlu seni ancak iyiliklere ve guzelliklere davet eder. Ondan gelenler senin icin ancak hayırdır. O seni kotu yola kılavuzlamaz. Amcanın Oğlunun girmiş olduğu ve seni davet ettiği yola seninde isteyerek girmen ve ona yardım etmen yaraşırdır dedi.
Ebu Talib’in bu sozleri peygamberimizi cok sevindirdi.
Ebu Talib Hz. Ali (k.v.) ile peygamberimizi namaz kılar bir halde bırakıp evine geri dondu. O donunce hanımı Fatıma hatun:
-Ey Ebu Talib! Amcamın oğlu! Ben seni oğlunu arayıp bulmak uzere gider gordum ama şimdi yalnız gelmektesin. Oğlun nerede? Diye sordu.
Ebu Talib onun bu sorusuna:
-Sen onu ne yapacaksın? Diye soruyu soruyla yanıtladı.
Fatıma hatun:
-Ey amcamın oğlu! Kadın kolem oğlunu Ecyad’ta namaz kılarken gormuş bulunmaktadır. O gorulmemiş, bilinmeyen bir din uzerindedir. Sen oğlunun dinini değişmiş bulmayı uygun gorur musun? Diye cıkıştı.
Ebu Talib:
-Ey kadın! Sus! Sen bu işte oğlunu kendi haline bırak. O Amcasının Oğlunun yolu ve izi uzerindedir. Amcasının Oğluna arka ve yardımcı olmak elbet herkesten cok ona duşer. Vallahi eğer nefsimi Abdulmuttalib’in dinini bırakmak hususunda bana boyun eğmiş bulsaydım, eğer Kureyş kadınlarının beni kınamalarından korkmasaydım bende muhakkak Muhammed’e tabi olurdum. Cunku O hÂlimdir, emîndir ve tahirdir. O her kime kılavuz olduysa muhakkak ki hayırlara goturur dedi.
Peygamberimiz yanında Hz. Hatice (r.anha) ve Hz. Ali (k.v.) olduğu halde bazen KÂbe’nin yanına gelirler, Onu karşılarına alıp bu şekilde namaz kılarlardı. Muşrikler ilk donemlerde onların bu namazlarına ses cıkarmazlardı.
Bu konuda Afif’el Kindî der ki:
-Ben ticaret adamı idim. Peygamberimizin amcası Abbas b. Abdulmuttalib’te ticaret adamı idi. Yemene geldiğinde misafirim olur, Yemen ıtırı satın alıp, hac mevsiminde satardı. Kendisi yakın dostlarımdandı.
Cahiliye doneminde ticaret icin Mekke’ye gelmiş, Abbas b. Abdulmuttalib’in evine inmiş, ona misafir olmuştum. Ondan aile halkım icin Mekke elbisesi ve ıtır satın almak istiyordum. Ben Abbas’ın yanında oturuyordum. Guneş gokte iyice yukselmiş olduğu halde KÂbe’ye bakıp duruyordum. O sırada olgunluk cağına girmiş genc bir adam KÂbe’nin yanına vardı. Başını goğe kaldırıp baktı, sonrada ayakta olduğu halde KÂbe’ye yoneldi. Sonra br cocuk gelip onun sağına durdu. Cok gecmeden bir kadın gelip onların arkalarına durdu. Sonra genc adam eğilip rukûya vardı, onlarda eğilip rukûya vardılar. Genc adam başını kaldırıp rukûdan doğruldu. Kadın ve cocukta başlarını kaldırıp doğruldular. Ardından olgun genc secdeye gitti. Cocukta kadında secdeye gittiler. Onları ve yaptıklarını gorunce yanımda bulunan Abbas’a:
-Ey Abbas! Ben şurada buyuk bir iş ve şaşılacak bir olay goruyorum dedim.
Abbas’ta sozlerimi onaylayıp:
-Evet! Dediğin gibi bu buyuk bir iştir. Sonra ardından bana:
-Ey Afif’el Kindî! Şu gorduğun olgun genc kimdir biliyor musun? Diye sordu.
Ben de Ona:
-Hayır! bilmiyorum dedim.
Abbas:
-Şu gorduğun olgun genc Muhammed b. Abdullah b. Abdulmuttalib’tir. O Kardeşimin Oğludur deyip ardından:
-Şu yanında bulunan cocuk kimdir biliyor musun diye sordu.
Bende:
-Bilmiyorum dedim.
Abbas (r.a):
-Şu yanındaki cocuk kardeşimin oğlu Ali b. Ebu Talib’tir. Onların ardındaki kadında Hatice bint-i Huveylid’dir ki Kardeşimin Oğlunun zevcesidir.
Kardeşimin Oğlu bize senin şu gorduğun ve onlarında salik bulundukları bu dini kendisine goklerin ve yerin Rabbi olan Allah’ın emrettiğini soylemektedir. Vallahi ben butun yeryuzunde bu dinde şu ucunden başka bir kimse bulunduğunu bilmiyorum dedi.
Ve yanlarına gidip dorduncunun dorduncusu, ikinci erkek mumin olmayı, Resulallah’a o zaman tabi olmuş, Allah’a o zaman iman etmiş olmayı ne kadar cok isterdim.
Hz Ali (k.v.) ashab-ı kiramın en cesur, en yureklilerinden birisi idi. Peygamberimiz bu konuda:
-O duşmandan yuz cevirmez. O duşmana sırtını donmez. O Allah’ı ve Allah’ın Resulunu sever, Allah ve Allah’ın Resulu de onu sever. Ali’yi munafık olanlar sevmez. Mumin olanlar ondan nefret etmez buyurmuştur. Onun icin:
-Allah’ım! Ona dost olana dost, duşman olana duşman ol diyerek dua etmiştir.
Peygamberimiz Onu en kucuk kızı Hz. Fatıma (r.anha) ile evlendirip kendine damat yaptı. Hz. Ali (k.v.) yanına geldiğinde:
“-Ey Ali! Sen benim damadım ve torunlarımın babasısın.”
“-Sen bendensin, bende sendenim.”
“-Sen benim dunyada ve ahrette kardeşimsin.”
“-Ey Ali! Bana gore sen Musa’ya gore Harun gibi olmaya razı değil misin? Şu farkla ki Benden sonra peygamber yoktur.”
“-Ben kimin mevlası isem Ali de onun mevlasıdır.”
Burada mevla kelimesinin efendi anlamına geldiğini hatırlatalım.
“-O benden sonra her muminin velisidir” buyurmuştur.
Peygamberimiz Mekke’den Medine’ye hicret buyuracakları zaman muşrikler Onu oldurmek icin evini kuşattıkları sırada Hz. Ali (k.v.) peygamberimizin doşeğine girip yatmaktan cekinmedi. Sabaha kadar muşrikleri oyaladı, peygamberimiz ile yoldaşının Sevr dağına ulaşıp gizlenmelerini sağladı. Muşrikler Onu peygamberimiz sandılar.
Hz. Aişe (r.anha) validemize gore Hz. Ali (k.v.) ile hanımı Fatıma bint-i Resulallah (r.anha) peygamberimizin en cok sevdiği kişiler idi.
Peygamberimiz bir gun onları ve torunlarını ridasının altına alarak:
-Allah’ım! Bunlar benim ehl-i beytim, ev halkımdır. Onlardan gunah kirlerini gider, tertemiz yap diyerek dua etti.
Peygamberimiz Hz. Ali (k.v.) ile evlendirirken kızı Hz. Fatıma’ya (r.anha):
-Sen ummetimin en evvel Musluman olanı, en cok bilgilisi ve en akıllı ve uslusu ile evlendirmeme razı değil misin diye buyurduğu gibi yine Hz. Ali (k.v.) hakkında:
-Ben ilmin şehriyim, Ali onun kapısıdır. İlim edinmek isteyen Onun kapısına gelsin buyurdu.
Gercekten de Hz. Ali (k.v.) cok buyuk bir ilim sahibiydi.
Onun karnı hikmet ve ilim ile dolu idi. Kendisi Kuran hafızıydı.
Ona ilmin onda dokuzu verilmişti de kalan onda birine de butun insanlarla birlikte ortaktı.
Hz. Ali (k.v.) bu konuda:
-Ey insanlar! Bana sorunuz. Vallahi bana soracağınız her şey hakkında size bilgi vereceğim.
Bana Kitabullahtan sorunuz. Vallahi ben inen her ayetin nerede indiğini neye ve kime dair olduğunu bilirim. Bende her ayetin gecede mi gunduzde mi dağda mı duzde mi nazil olduğunu bilirim demiştir.
Hz. Omer (r.anh) Hz. Ali (k.v.) hakkında:
-Bizim en buyuk kadımız Ali’dir. Ebulhasanın bulunmadığı bir mecliste karışık dolaşık meselelerle karşılaşmaktan Allah’a sığınırım derdi.
Muaviye b. Ebu Sufyan (r.anh) icinden cıkmakta gucluk cektiği karmaşık meseleleri Hz. Ali’ye (k.v.) yazarak sorardı. Şehit edildiğini duyunca:
-Fıkıh ve ilim Ebu Talib’in Oğlunun olumuyle gitti demekten kendini alamamıştı.
Hz. Ali’yi (k.v.) yakından tanıyan ashaba gore o:
Acık ve kesin sozluydu. Lafı eveleyip gevelemezdi.
Adaletle hukmeder, ne olursa olsun adaletten sapmazdı.
Her yanından ilim ve hikmet fışkırırdı. Cok geniş ilim sahibiydi.
Dunyadan ve dunya ziynetlerinden kacınır, onlara iltifat etmezdi.
Geceye ve gecenin sessizliğiyle baş başa kalmayı cok severdi. Sessizliğe ve yalnızlığa aşık ve alışıktı.
Son derece ibret alıcı, uzun, uzun duşunucu idi. Adaletle ilgili konularda karar verirken acele etmezdi.
Elbisenin kendine kısa geleninden, yemeğin katı olanından hoşlanırdı.
Arkadaşlarının yanında bulunduğunda ayrıcalık istemezdi. Onun aralarında bulunuşu her hangi bir arkadaşı gibi idi.
Kendisine bir şey sorulduğunda hemen cevap verir, bildirilmesini istenilen şeyi hemen bildirirdi.
Din adamlarına karşı son derece saygılıydı. Yoksul ve zayıflara yakınlık ve ilgi gosterirdi.
Guclu olan bÂtıl işinde ondan yuz bulmayı umamaz, zayıf olanda onun adaletinden umutsuzluğa duşmezdi.
Yalnız kaldığında sakalını eline alır, boynunu bukup uzun, uzun duşunur; duygulanıp icin, icin ağlar:
-Ey dunya! Aldatacaksan sen benden başkasını aldat. Benimle oyalanma. Benden başkasını aldatmaya bak.
Benim sana aldanmam ne kadar uzak, ne kadar uzak.
Ey dunya! Ben seni donulmeyecek bir şekilde uc tÂlakla boşadım.
Bitmez gorunursun ama her yaratık gibi sende fanisin. Gercekte omrun kısa, değerin azdır.
Ahret yolu ise cok uzundur.
Ahret yolunun ıssızlığından, uzunluğundan, azığının azlığından ahh, ahh deyip dizlerimizi dovmekten başka elimizden ne gelir derdi.
Onun şehit edildiğini duyan bir şair sahabi:
-Onun olumu bana gozlerinin onunde biricik oğlunu boğazlanırken goren bir babanın acısını verdi demekten kendini alamamıştı.
Hz. Ali (k.v.) peygamberimizden kendilerinden razı olarak ayrıldığı altı, sağlıklarında cennetle mujdelediği on sahabiden birisiydi.
Hz. Ali (k.v.) uc hasletle diğer ashaptan ayrılmıştı. Bu uc hasletle diğer ashaptan ustundu.
1-Resulallah Hz. Ali’yi (k.v.) kızı Hz. Fatıma (r.anha) ile evlendirmiş O da Ona cocuk doğurmuştur. Peygamberimizin nesli kız evlat yoluyla devam etmiştir.
2-Peygamberimiz mescidine acılan kapıların hepsini kapattırmış, yalnız Onun kapısını kapattırmamıştır.
3-Hayber savaşında ashaptan pek cok kişi istediği halde bayrağı Ona vermiştir.
Hz. Ali (k.v.) cok oruc tutar cok namaz kılardı.
Kendini tamamen ibadete vermek icin ashaptan bazı arkadaşları ile beraber, hadım olmaya karar vermişse de peygamberimiz tarafından engel olunmuştur. Peygamberimiz bu konuda:
-Ey Ali! Ben sana iyi bir ornek değil miyim? Ben hem yemek yer hemde oruc tutarım. Kadınlarla birlikte olurum. Kendini hadım eden bizden değildir buyurmuştu.
Hz. Ali (k.v.) hicretin otuz beşinci yılında Hz. Osman’dan (r.anh) sonra halife oldu. Hicretin kırkıncı yılının ramazanında sabah namazına giderken Abdurrahman b. Mulcem tarafından başına vurulup alnına kadar işleyen bir kılıc darbesiyle ağır yaralanmış, iki gece sonra şehit olmuştur.
Peygamberimiz sağlığında onun bu şekilde şehit edileceğini haber vermişti.
Hz. Ali (k.v.) şehit edildiğinde Resulallah ile Hz. Ebu Bekir (r.anh) gibi altmış uc yaşındaydı. Cenaze namazını oğlu Hz. Hasan (r.anh) kıldırdı ve Kûfe mezarlığına defnedildi.
Hz. Ali (k.v.) kısaya yakın orta boylu, siyah ve buyuk gozlu, guzel yuzlu idi. Yuzu ayın on dordu gibi parlak ve guzeldi.
Buyuk ve geniş karınlıydı.
Geniş omuzlu; elleri, kolları pazıları cok kuvvetliydi.
Boynu gumuş ibrik gibi uzun ve duz, başının ustu sacsızdı.
Omuz başları dik ve yuksekti.
Savaşa silkelene, silkelene gider, giderken duşmanlarına korku, dostlarına guven ve kıvanc verirdi. Savaşırken yurekli, guclu ve sebatkÂr idi. Hic bir gucluk Onu geri dondurmezdi. Bu yuzden savaşta kiminle karşılaşsa muhakkak ona ustun gelirdi.
Esmer tenli; sık, uzun ve enli sakallıydı. Sakalları butun goğsunu doldururdu.
Sacları ve sakalları bembeyazdı. Uzayan saclarını ortadan ikiye ayırıp, yanlarına salardı.
Siyah sarık sarar, sarığının bir ucunu arkasına bırakırdı. Halife olduğu zamanlarda bile uc dirhemlik gomlek giyer, kolelerine, hizmetcilerine giydiklerinden giydirir, yediklerinden yedirirdi. Son derece alcak gonullu idi.

Allah (c.c.) ondan razı olsun.

========
























__________________