Bilinmeyene duyulan korku ve ayrılık endişesi cocuğun gelişiminde beklenen normal aşamalardır; ama her ikisi de aşırıya kacıp cocuğun fonksiyonlarını engellemeye başlarsa sorun yaratabilirler. Normal gelişim surecinden kaynaklanan sıkıntılar ‘'ayrılma zorlukları'' ve aşırı ayrılma korkuları da ‘'ayrılık endişesi'' dir.
Ayrılma zorlukları cocuğun gelişiminin normal, sağlıklı bir parcasıdır. Bağlanma bebeklik doneminin ortalarında cocuk anne babasına ait olma duygusuna kapıldığında başlar. Bu bağlanma cocuğun anne/babasının yanından ayrılırken uzulmesine ve terk edilme endişesi duymasına yola acar. Cocuk anne babanın tekrar geleceğine inanmaya başladığında, ayrı kalmaya ilişkin protestolarından vazgecer. Coğu ebeveyn bebeklerini ilk kez bakıcıya bırakıp evden cıkarken, onun nasıl icli ağladığını hatırlar. Genellikle ağlama kapı tamamen kapandığında ya da hemen sonra durur ama bazı bebekler ayrı kalma endişesini yenemez ve neredeyse ebeveyn gelene kadar ağlama devam eder. Ayrılma zorluğu yaşayan cocuk evden ayrılma zamanı geldiğinde ağlayabilir, ofke krizi gecirebilir veya okula sınıfa girmeyi reddedebilir. Bu tepkiler cok olağandışı gorunseler de son derece normaldir.
Kaynak: Dr Susan Anderson ve Dr Henrietta Leonard ”Cocuktur, Gecer!” 2003 Epsilon Yayınevi- İstanbul
* Bu soylenenlere ek olarak cocuğunuzda uzun sureli bir ayrılma zorluğu varsa ya da ayrılık endişesi bozukluğundan şupheleniyor iseniz mutlaka bir uzmana danışmalısınız.

www.gelisimselpediatri.com

[h=2]İstanbul Cocuk Gelişim Uzmanı uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]