Hz. Sumeyye, İslam tarihinde Allah yolunda canını feda ederek şehit olan ka*dın*la*rın ilkidir. O, hem şehadet mertebesini kazandı, hem de bu kervanın ilki ol*ma bahtiyarlığına erdi.

Sumeyye (r.anha), Ebû Huzeyfe’nin cariyesiydi. Ebû Huzeyfe onu, Yemen’den gelen ve kendisine sığınan YÂsir ile evlendirmişti. İşte buyuk sahabi Ammar bin YÂsir (r.a.) bu evlilikten doğdu.

Bu bahtiyar ailenin her ferdi İslamiyet’i daha ilk zamanlarda kabul etmişlerdi. Akabinde de akıl almaz işkencelere maruz kalmışlardı. Kendilerini koruyacak birinden mahrumdular. Bu sebeple insafsız muşrikler onlara işkencenin en acı*sını tattırıyor, guneşin en tesirli olduğu bir zamanda kızgın taş ve kumların uze*rine yatırıyorlardı.

Bir defasında yine onlara işkence yapıyorlardı. Peygamberimiz uzerlerine geldi. Butun bu cileye sırf Musluman oldukları icin maruz kalan bu bahtiyar ai*leyi şoyle mujdeledi:

“Sabredin ey YÂsir ailesi, sabredin ey YÂsir ailesi! Sizin mukÂfatınız cennet*tir. Sabredin ey YÂsir ailesi…”

YÂsir (r.a.) buyuk bir teslimiyet icerisinde, sadece oğrenmek icin, “Vakit hep boyle mi gececek, y Re*sû*lal*lah?” diye sordu. Peygamberimiz, “Allah’ım, YÂsir ailesine rah*met ve mağfiretini ihsan et!” diye duada bulundu. Bu, onları te*selliye yetmişti.

Aradan birkac gun gecmişti. Yeterince yaşlı ve bakımsız olan Hz. YÂsir daha fazla dayanamadı. Ruhunu teslim ederek erkeklerden ilk şehit olma bahtiyarlığına erişti.

Hayat arkadaşının şehit olması, kendisinin ve cocuklarının hÂl gozu don*muş muşriklerin elinde bulunması, Hz. Sumeyye’yi bir hayli yıpratmıştı. Ken*disinin de bu insanlık dışı muamelelere daha fazla dayanamayacağını anlamış*tı. Bir gun Ebû Cehil yanına geldi. Ona bir hayli işkence etti. Dininden donmeye zorladı. Fakat ne yaptıysa onu kufrun karanlığına donduremedi. Sonunda bu yaşlı kadına hakarette bulundu, “Sen ancak guzelliği hoşuna gittiği icin Muhammed’e iman ettin!” dedi. Hz. Sumeyye bu hakarete dayanamadı, Ebû Cehil’e ağır laflar soyledi. Ebû Cehil iyice kudurdu. Elindeki mızrağı bu mubarek kadı*na saplayarak onu şehit etti. Sonra da onun oğullarına donerek işkenceye de*vam etti.

Sonradan Hz. Ammar işkenceden kurtuldu. Re*sû*lul*lah’ın huzuruna cıktı. Du*rumu ona haber verdi. Peygamberimiz buyuk bir uzuntu icerisinde ellerini semaya kaldırdı ve “Allah’ım, YÂsir ailesinden hicbirisine ateşle azap etme!” diye duada bulundu.

Ammar (r.a.), Bedir Savaşı’na katılmıştı. Ebû Cehil bu savaşta olduruldu. Pey*gamberimiz, Ammar’a hitaben, “CenÂb-ı Hak, annenin katilini oldurdu!” buyurdu.
__________________