Kur'an'da adı gecen peygamberlerden biri de Hz. Eyyub'dur. Hz. Eyyub; Hz. Yakub'un ikiz kardeşi Ays'ın oğludur. Hz, Eyyub dunyaya geldiğinde cok sağlıklı idi.

Hz. Eyyub hanımı Rahmet ile beraber mutlu bir hayat surduruyor birlikte cok calışıyorlardı. Bıkmadan yorulmadan ekip bictiler. Bolca mahsul kaldırdılar. Bu arada Hz. Eyyub'un cocuklan da olmuştu.

Artık Hz. Eyyub hem cok zengin, hem de cok sayıda cocuga sahip idi. Ancak Hz. Eyyub bu zenginliği ile kibirlenmiyordu. Aksine malını ve mulkunu fakirlerle, misafirleriyle ve duşkunlerle paylaşıyordu. Daha sonra Hz. Eyyub'a peygamberlik vazifesi verildi.

O artık insanları allah'ın yoluna cagıran bir hak
peygamberiydi.
Hz. Eyyub o kadar işinin arasında hic bir ibadetini geciktirmeden noksansız yerine getiriyordu. Ancak şeytan surekli olarak Hz. Eyyub'un etrafındaydı.


O'nu kandırmaya calışıyordu. Ancak Hz. Eyyub şeytana uymadı. Allah'ın yolundan asla ayrılmadı
Aradan cok zaman gecti. Yıllar birbiri uzerinden hızla gecip gitti. Hz. Eyyub'un işleri eskisi gibi iyi degildi.



Ekinleri sapsarı oldu. Hayvanları olmeye başladı. Evinin altından gecen pınar zamanla kurudu.
Hz. Eyyub ile ailesi cok calışıyordu fakat ne yapsalar, ne etseler de ekinler yeşerrniyordu. Artık eskisi gibi zengin değillerdi. Ailesi kıt kanaat gecinebiliyordu.


Cocukları gecimlerini yapabilmeleri icin uzakiara
gittiler.
Hz. Eyyub'un yanında bir tek hanımı Rahmet kalmıştı. Zaman icinde Hz. Eyyub hastalandı. Vucudunda yaralar cıkmaya başladı. Yatağından kalkamaz olmuştu.


Ancak bu haliyle bile, yine insanlara Allah icin sesleniyor, yuce Allah'a devamlı şukrediyordu. Oyleki namazını biie işaretle kıhyordu.
Hz. Eyyub'un dili ve kalbi haric her azası hastaydı... O'na bu hastalık halinde yardım eden bir tek, ama bir tek zevcesi Rahmet vardı.


Eyyub aleyhisseläm bu fakirlik ve hastalıklara karşın yine de şeytana uymuyordu. Surekli Allah'a şukrediyordu. Gun gectikce hastahğı iyice arttı. Bu haliyle bile yuzunde ki gulumsemeleri kaybolmamıştı. Cok sabırlıydı. Cunku o bir peygamberdi.


Nihayet birgun Yuce Allah'tan bir vahiy geldi. - "Ayağını yere vur!"
Hz. Eyyub heyecanlandı. O heyecanla hemen ayağa kalktı. Ayağını yere vurdu. Yerden soguk ve bolca su fışkırdı. Hz. Eyyub bu su ile yıkandı.


Bolca da icti. Sonra Allah'ın izni ile şifa buldu.
Evet Hz. Eyyub bir imtihandan gecmişti. Zenginlik, fakirlik ve amansız hastahk O'nu Allah'a olan inancından dondurememişti.
Hz. Eyyub imtihanı başan ile gecmiş ve kurtulmuştu.


Yuce Allah'ta O'nu mukafatlandırmış ve yeniden mal mulk ile odullendirmişti. Onu sıkıntıh zamanında yalnız bırakmaya ona her zaman yardımcı olan hanımı Rahmet'te bu kurtuluştan nasibini almıştı. Hz. Eyyub bu amansız hastalıktan sonra daha uzun yıllar yaşadı.


Yuz yaşına kadar geldigi soylenmektedir. Şam civannda Besne'de vefat etmiştir.
O gosterdiği sabrı ile insanlara bir ışık bir onder olmuştur. Ne mutlu sabırh olanlara, ne mutlu, Hz. Eyyub gibi olanlara.

KAYNAK
__________________