Suffe Medresesi’nin ilim ve hadis rivayeti sahasında yetişmiş mumtaz talebesi Enes bin MÂlik’in (r.a.) kardeşi olan Ber bin MÂlik (r.a.), Re*sû*lul*lah’ın (a.s.m.) himaye ve tedrisi altında ilmî hizmetlerde olduğu kadar, kendisine mumtazlık vasfı kazandıran maddi ve manevi fetihlerde de bulunmuş bir sahabidir. Her iki kardeş de, nubuvvet nurunun zengin parıltılarına mazhar olarak, hayatları bo*yunca İslam hizmetinde bulunmuşlardır.

Ber bin MÂlik, harp meydanlarında duşman saldırılarını puskurten bir İslam kahramanıdır. Onun şecaat ve cesaret istidadını goren Re*sû*lul*lah Efendimiz, o sahada daha fazla gelişmesini temin etmiştir. Onun mumtaz hayatını tedkik etti*ğimizde, hemen butun savaşlara, Re*sû*lul*lah ile beraber katılmış olduğunu goruruz. BerÂ, Re*sû*lul*lah’ın vefatından sonra da kahramanlığını buyuterek surdurur. Re*sû*lul*lah’a bir an once kavuşmak emeliyle gozunu kırpmadan olume koşar.

Hz. Omer (r.a.) onun cesaret ve gozupekliğini bildiği hÂlde, ordu kumandan*lığına getirilmemesini tembih etmiştir.[1]Cunku heyecanı yuzunden gozunu kırp*madan duşman cemberine atılıp Muslumanları zor durumda bırakabileceğin*den endişe duymuştur.

Gercekten BerÂ, savaşların coğunda boyle yapmıştır. “Yalancı peygamber” hadiseleri yuzunden cıkan savaşlarda buyuk kahramanlıklar gostermiştir. Bil*hassa YemÂ*me’de Museylime’yle carpışırken, onun ordusunu cok sıkıştırır. Museylime ve askeri, bir kaleye sığınır. Ber bin MÂlik, tek başına kalenin du*varlarından atlayarak iceri girer. Museylime’nin askerleriyle kahramanca car*pışır ve kale kapısını icerden acmayı ba*şarır. Acılan kapıdan iceri giren İslam ordusu, Museylime’yi mağlup ederek oldurur.[2]Bu savaşta Ber bin MÂlik’in gosterdiği kahramanlığın hangi duygudan kaynaklan*dığını, Medine ahalisine hitaben soylediklerinden cıkarabiliriz:

“Ey Medine ahalisi! Bugun artık Medine’nizi yok farz edin. Malınızı mulkunuzu yok farz edin. Bugun, sizin icin sadece ve sadece Allah rızası vardır, cennet vardır.”

Bu coşkun iman duygusundan aldığı hız ve ilhamla, cesaret ve şecaatle savaşa katılan Ber bin MÂlik’in bu harpte 80 kusûr yara aldığı rivayet edilmektedir. Yaralarının tedavisiyle bir ay muddetle, bizzat HÂlid bin Velid ilgilenmiştir.

Hz. BerÂ, surekli Allah’a yalvarır, dua ederdi:

“YÂ Rabbi, olum beni yatağımda yakalamasın. Allah’tan umit ederim ki, beni yatağımda olume teslim etmesin.”

Sesi cok guzel olduğu ve zaman zaman şiirler soylediği icin kardeşi Enes’in, “Ne zamana kadar boyle devam edeceksin?” deyişine cok kızar, “Sen benim yatakta oleceğimi mi sanıyorsun?!” diye cıkışırdı. Şehadetin derin ve coşkun manası ruhuna oyle karışmıştır ki, yatakta olmeyi kendisi icin buyuk bir musibet saymaktadır.

BerÂ’nın ruhu, kahramanlığının kuvvetli sevkiyle şehadet arayıp rahat olumu kabul etmediği icin, Allah ona o yuce mertebeyi nasip etti. Tuster’in fethine katıldı. Tuster Harbi’nde ustun kahramanlıklar gosterdi. Savaş başlangıcta Muslumanların mağlubiyetiyle sonuclanacak gibiydi. Mucahitler zor durumdaydılar. Sahabiler birbirleriyle istişare ediyor, zafer icin yeni savaş stratejileri bulmaya calışıyorlardı. Bu arada gizliden gizliye gozler BerÂ’ya yoneliyordu. Bakışlar, kahramanlığını cok guzel anlatan gozlerine kayıyordu. Zaferi getirecek, fethi yaklaştıracak, sanki onun cesaret işaretiydi. O, Re*sû*lul*lah’ın senasına mazhardı. Suffe Medresesi’nin kahraman bir talebesiydi.

“Bircok dağınık ve tozlu saclı kimseler vardır ki, Allah adına yemin ettiği zaman Allah onu yalancı cıkarmaz. İşte, Ber bin MÂlik de bu kimselerdendir”[3]buyuran Resûl-i Ekrem, BerÂ’nın yuksek faziletini beyan etmişlerdi. Bunu iyi bilen sahabiler, Peygamber iltifatına mazhariyetin ispatını istiyor gibiydiler.

Bu sırada Hz. Ber bin MÂlik, yuce şehitlik makamının sessiz işaretlerini goruyor gibiydi. Ve BerÂ, sahabilerle birlikte hucuma gecti. İran ordusu icin bozgun gorunmuştu. Duşman kumandanı olduruldu, Tuster’in fethi gorundu.

Re*sû*lul*lah’a kavuşma aşkıyla yaşayan Hz. Ber bin MÂlik, 100 kişiyi oldur*dukten sonra “Hurmuzan” isimli bir İranlının kılıcıyla şehadet şerbetini icti, ger*cek dost ve sevdiklerinin yanlarına kanatlandı.

Suffe Medresesi’nin yetiştirdiği bu kahramanlık timsali mucahit, son nefesine kadar varlığını, İslam’ın yayılması icin sarf etmişti. CenÂb-ı Hak, şehitlik merte*besiyle onu şe*reflendirmiş, mukÂfatını vermişti.


____________________________________________
[1]TabakÂt, 7: 16.
[2]Usdu’l-Gàbe, 1: 172.
[3]Tirmizî, MenÂkıb: 54.

ALINTI#

__________________