Allahu teÂl ile kul arasında olan işler, ibÂdetler. Teklik şekli, diyÂnettir.
DiyÂnÂtta, Âdil (adÂletli) ve bÂliğ (ergenlik yaşına gelmiş) bir muslumanın sozune inanılır. Bu hususta bir kadın da, bir erkek gibidir. Suyun pis olduğunu soylerse, bu su ile abdest alınmaz; teyemmum edilir. FÂsık (acıkca gunÂh işleyen) vey hÂli be lli olmayan bir musluman soylerse, araştırılır ve kuvvetli zanna gore hareket edilir. KÂfir veya cocuk, suya pis derse ve abdest alacak olan kimse kendi de buna inanırsa, o suyu dokmeli ve sonra teyemmum etmelidir. (İbn-i Âbidîn)

MihrÂb (cÂmide îmÂmın namaz kıldırdığı yer) bulunmayan, hesÂb, yıldız gibi şeylerle de kıblenin ne tarafta olduğu anlaşılamayan yerlerde, kıbleyi bilen, sÂlih muslumanlara sormak lÂzımdır. KÂfire, fÂsıka ve cocuklara sorulmaz. MuÂmelÂtta (alış-veriş ve ticÂret gibi insanların birbirleriyle olan ilişkilerinde) bunlara inanılırsa da, diyÂnÂtta inanılmaz... (İbn-i Âbidîn)
__________________