Mubahlar, iyi niyetle yapılınca tÂat (Allahu teÂlÂnın beğendiği şey) olur. Kotu niyetle yapılınca, gunÂh olur. İnsan, mubÂh bir işe başlarken niyyetine dikkat etmelidir. Niyyeti iyi ise, o işi yapmalıdır. Niyyeti, yalnız Allahu teÂl icin olmazsa, yapmamalıdır. (Seyyid Abdulhakîm Efendi)

Allahu teÂlÂnın mubah ettiği yÂni izin verdiği şeyler pek coktur.Haram ettiği, yasakladığı şeyler ise, pek azdır.Mubahlarda bulunan lezzet, harÂmda bulunanlardan kat kat fazladır. MubÂh işleyenleri Allahu teÂl sever. Haram işleyenleri sevmez. Aklı olan, doğru duşunebilen bir kimse, gecici bir zevk icin, Allahu teÂlÂnın rÂzı olmadığı, beğenmediği bir şeyi yapmaz. ZÂten Allahu teÂlÂ, zararlı olan bir lezzeti haram edince, bu lezzette olan zararsız bircok başka şeyleri mubÂh eylemiştir. (İmÂm-ı RabbÂn&#238

Allahu teÂl lutf ederek, kerem ederek, acıyarak, kullarına cok şeyleri mubÂh etmiş, izin vermiştir. Rûhu hasta, kalbi bozuk olduğu icin, mubÂhlarla doymayıp, bitmez tukenmez mubahları bırakarak, İslÂmiyet'in hududundan dışarı taşanlar, şupheli ve haramlara uzananlar ne kadar bedbaht ve zavallıdır. (İmÂm-ı RabbÂn&#238

MubÂhları, lÂzım olduğu kadar kullanmalıdır. Bir insan, mubÂh yÂni İslÂmiyet'in izin verdiği şeylerden, her istediğini yapar, taşkınca mubÂh işlerse, şubheli şeyleri yapmaya başlar. Şupheliler ise, haram olanlara yakındır. (İmÂm-ı RabbÂn&#238
__________________