Muhabbet-i zÂtiyye denilen sevgi hÂsıl olunca, sevgilinin nîmetleri ve elemleri (iyilik ve ızdırabları), sevenin yanında eşit olur. Bu zaman, ihlÂs (her şeyi Allah icin yapma) hÂsıl olur. Rabbine ancak, O'nun icin ibÂdet eder; kendi nefsi icin değil. İbÂdeti, nîmetlere kavuşmak icin olmaz. Cunku ona gore, nîmetlerle azÂblar arasında başkalık (ayrılık, fark) yoktur. (İmÂm-ı RabbÂn&#238
__________________