29. İnanan ve salih amel işleyenler icin, mutluluk ve guzel bir donuş yeri vardır.

30. (Ey Muhammed!) Boylece seni, kendilerinden once nice ummetlerin gecmiş olduğu bir ummete gonderdik ki, onlar RahmÂn'ı inkÂr ederken sana vahyettiğimizi kendilerine okuyasın. De ki: "O, benim Rabbimdir. O'ndan başka hicbir ilÂh yoktur. Ben yalnız O'na tevekkul ettim, donuşum de yalnız O'nadır."

31. Kendisiyle dağların yurutuleceği veya yeryuzunun parcalanacağı, ya da olulerin konuşturulacağı bir Kur'an olacak olsaydı (o yine bu kitap olurdu). Fakat butun emir yalnız Allah'ındır. İman edenler anlamadılar mı ki, Allah dileseydi butun insanları doğru yola eriştirirdi. Allah'ın sozu yerine gelinceye kadar, inkÂr edenlere yaptıkları işler sebebiyle devamlı olarak, ya buyuk bir felaket gelecek veya o felaket yurtlarının yakınına inecektir. Şuphesiz Allah, verdiği sozden donmez.

32. Andolsun, senden once de nice peygamberler alaya alındı da ben inkÂr edenlere bir sure (muhlet) verdim, sonra da onları yakalayıverdim. Benim cezalandırmam nasılmış!

33. Herkesin kazandığını gorup gozeten Allah inkÂr edilir mi? HÂlbuki onlar, Allah'a ortaklar koştular. De ki: "Onların isimlerini acıklayın. Yoksa siz (bununla) O'na yeryuzunde bilmediği bir şeyi mi haber vermiş olacaksınız, yoksa boş soz mu etmiş olacaksınız?" Hayır, inkÂr edenlere hileleri guzel gosterildi ve onlar doğru yoldan saptırıldılar. Allah, kimi saptırırsa artık onu doğru yola iletecek yoktur.

34. Onlara dunya hayatında bir azap vardır. Ahiret azabı ise daha ağırdır ve onları Allah'ın azabından koruyacak kimse de yoktur.

__________________