43. Hicbir ummet, kendi ecelinin onune gecemez, onu geciktiremez de.

44. Sonra arka arkaya peygamberlerimizi gonderdik. Her ummete kendi peygamberi geldikce, onu yalanladılar. Biz de onları birbiri ardından helÂk ettik ve onları birer ibretli hikÂye yaptık. Artık inanmayan bir kavim, Allah'ın rahmetinden uzak olsun!

45,46. Sonra Mûs ve kardeşi HÂrûn'u mucizelerimizle ve apacık bir delille Firavun ve ileri gelenlerine peygamber olarak gonderdik de (onlar) buyukluk tasladılar ve kendilerini buyuk gorup boburlenen bir topluluk oldular.

47. Bu yuzden, "Kavimleri bize kul kole iken, bizim gibi iki insana mı inanacağız" dediler.

48. Boylece ikisini de yalanladılar, bu yuzden de helÂk edilenlerden oldular.

49. Andolsun, hidayete ersinler diye MûsÂ'ya Kitab'ı (Tevrat'ı) verdik.

50. Meryem oğlu İsa'yı ve annesini buyuk bir mucize kıldık ve her ikisini de oturmaya elverişli, akarsulu yuksek bir yere yerleştirdik.

51. Ey peygamberler! Temiz şeylerden yiyiniz ve iyi ameller işleyiniz. Doğrusu ben, sizin yaptığınız şeyleri tamamen bilirim.

52. Şuphesiz bu (İslÂm), tek bir din olarak sizin dininizdir. Ben de Rabbinizim. Oyle ise bana karşı gelmekten sakının.

53. (İnsanlar ise, din) işlerini kendi aralarında parca parca ettiler. Her grup kendinde bulunan ile sevinmektedir.

54. Ey Muhammed! Sen onları bir zamana kadar, gaflet ve şaşkınlıklarıyla baş başa bırak!

55,56. Kendilerine bol bol verdiğimiz mal ve evlatla onların iyiliğine koştuğumuzu mu sanıyorlar? Hayır, onlar farkına varmıyorlar!

57. Rablerinin azametinden korkup titreyenler,

58. Rablerinin Âyetlerine inananlar,

59. Rablerine ortak koşmayanlar,
__________________