Şûr Sûre Hakkında
Mekke'de nÂzil olan bu sûre 53 (elliuc) Âyettir. Yalnız 23 - 26. Âyetleri Medine'de inmiştir. Adını 38. Âyette gecen ve muslumanların, işlerini aralarında danışma ile yapmalarının gereğini bildiren Şur kelimesinden almıştır.



1. HÂ Mîm.

2. Ayn Sîn KÂf(1)

(1) Bu harflerle ilgili olarak Bakara sûresinin ilk Âyetinin dipnotuna bakınız.
3. (Ey Muhammed!) Mutlak guc sahibi, hukum ve hikmet sahibi olan Allah, sana ve senden oncekilere işte boyle vahyeder.

4. Goklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur. O, yucedir, buyuktur.

5. Neredeyse gokler (O'nun azametinden) ustlerinden catlayacaklar. Melekler ise, Rablerini hamd ile tespih ederler ve yeryuzundekiler icin bağışlanma dilerler. İyi bilin ki Allah, cok bağışlayandır, cok merhamet edendir.

6. Allah'tan başka dostlar edinenlere gelince, Allah onları daima gozetlemektedir. Sen onlara vekil değilsin.

7. Boylece biz sana Arapca bir Kur'an vahyettik ki, şehirlerin anası olan Mekke'de ve cevresinde bulunanları uyarasın. Hakkında asla şuphe olmayan toplanma gunuyle onları uyarasın. Bir grup cennette, bir grup ise cehennemdedir.

8. Allah dileseydi, onları (aynı dine mensup) bir tek ummet yapardı. Fakat O, dilediğini rahmetine sokar. Zalimlerin ise bir dost ve yardımcısı yoktur.

9. Yoksa onlar Allah'tan başka dostlar mı edindiler? HÂlbuki gercek dost Allah'tır. O, oluleri diriltir. O, her şeye hakkıyla gucu yetendir.

10. Hakkında ayrılığa duştuğunuz herhangi bir şeyin hukmu Allah'a aittir. İşte bu, Rabbim Allah'tır. Yalnız O'na tevekkul ettim ve ancak O'na yoneliyorum.
__________________