> Buyuk din ve bilim adamlarından Ulu Arif Celebi......anlatıyor :


> Vaktiyle birbirini cok seven iki kardeş varmış....
>
> Buyuğu Halil....
>
> Kucuğu ise İbrÂhim...
>
> Halil, evli cocuklu.
>
> İbrahim ise bekÂrmış...
>
> Ortak bir tarlaları varmış iki kardeşin...
>
> Ne mahsul cıkarsa, iki pay ederlermiş..
>
> Bununla gecinip giderlermiş...
>
> Bir yıl, yine harman yapmışlar buğdayı.
>
> İkiye ayırmışlar....
>
> İş kalmış taşımaya....
>
> Halil, bir teklif yapmış :
>
> İbrahim kardeşim ; Ben gidip cuvalları getireyim. Sen buğdayı bekle.
>
> Peki abi demiş İbrahim...
>
> Ve Halil gitmiş cuval getirmeye....
>
> O gidince, duşunmuş İbrahim:
>
> Abim evli, cocuklu. Daha cok buğday lazım onun evine
>
> Boyle demiş ve,
>
> Kendi payından bir miktar atmış onunkine...
>
> Az sonra Halil cıkagelmiş.
>
> Haydi İbrahim...! Demiş, once sen doldur da taşı ambara.
>
> Peki abi...!
>
> İbrahim, kendi yığınından bir cuval doldurup duşer yola..
>
> O gidince, Halil duşunur bu defa:
>
> Der ki:
>
> Cok şukur, ben evliyim, kurulu bir duzenim de var.
>
> Ama kardeşim bekÂr.
>
> O daha calışıp, para biriktirecek. Ev kurup evlenecek.
>
> Boyle duşunerek,
>
> Kendi payından atar onunkine birkac kurek.....
>
> Velhasıl , biri gittiğinde, oburu, kendi payından atar onunkine.
>
> Bu, boyle surup gider.....
>
> Ama birbirlerinden habersizdirler.
>
> Nihayet akşam olur.
>
> Karanlık basar.
>
> Gorurler ki, bitmiyor buğdaylar.
>
> Hatta azalmıyor bile....
>
> Hak teala bu hali cok beğenir.
>
> Buğdaylarına bir bereket verir, bir bereket verir ki ...
>
> Gunlerce taşır iki kardeş , bitiremezler.
>
> Şaşarlar bu işe...
>
> Aksine coğalır buğdayları.
>
> Dolar taşar ambarları.
> > Bugun "Bereket" denilince, bu kardeşler akla gelir.
>
> Bu bereketin adı : Halil İbrahim bereketidir...
>
ALLAH HEPİNİZE HALİL İBRAHİM BEREKETİ VERSİN
__________________