1. Kapı ;İMAN ETMEK
Demek ki cehennem uzerinden gecen bu koprunun birinci kapısı İMAN kapısı. Yani Allah’a, Kuran’a, Peygamberlere ve Ahirete inanmak.Ama cennete ulaşmak icin daha onumuzde uc kapı daha var.Ama diğer kapılara da ulaşmamız gerekiyor. Cehennem bizi cağırıyor, cennetse “durma diğer kapıları da gec ki bana ulaşasın” diyordu. Demek ki cennete ulaşmak icin İMAN etmemiz yetmiyor.Allah bizi ikinci kapıya yoneltiyordu.Ama ne yazık ki insanların coğu cehenneme bu kapıdan yuvarlanıyordu…

Ankebut suresi-2,3
“İman ettim demekle kurtulacağınızı mı zannettiniz?Nasıl iman ettiğinizi ve ne derece samimi olduğunuzu olceceğiz.”


2.Kapı ; SALİH AMEL İŞLEMEK
Demek ki ikinci kapı bu.Yani Allah bize “ey kulum beni sevdiğini ve benden korktuğunu soylemen cennete ulaşman icin yeterli değil. İnandığını yaptığın işlerle bana kanıtlamalısın. Ben, bana iman ettiğinin delillerini salih amellerinle gormeliyim, melekler gormeli, insanlar ve cinler senin işlediğin salih amellere şahit olmalı. Yani emir ve yasaklarıma uymadığın surece iman etmen seni cennete goturmeyecek.Orucla, namazla, zekatla, hacla, ahlakla bunu bana kanıtlamalısın.Ve bunları da yapman seni cennete goturmeye yetmez, daha onunde gecmen gereken iki kapın var” diyordu.İnsanların coğu da cehenneme bu kapıdan yuvarlanacaktı.
　
3.Kapı ; ALLAH'I TAVSİYE ETMEK
Demek ki ucuncu kapı da bu.Allah’ın yeryuzundeki halifesi olmak. Allah’ı insanlara anlatmak, insanlara iyiliği emredip kotulukten sakındırmak gerekiyordu. Zira İslam tek başına herkesin evinde yaşadığı bir din değil, toplum diniydi.İslam’da kendisini kurtaran kaptan değil, gemisini kurtaran kaptandı ancak. Eğer halkı taşıyan gemi batmışsa zaten kaptan da kesinlikle batacaktı. Efendimiz bir hadiste buyurur ki ”Cebrail AS, Allah’tan bir kavmin helaki emrini alır ve gece vakti yeryuzune iner. Bir bakar ki pek cok evde ışıklar yanıyor ve o evlerin sahipleri gece namazına kalkmışlar. Acaba der Cebrail AS, ben mi emri yanlış anladım. Allah kendisine ibadet eden kulların uzerine gazap indirmez. Ve tekrar Rabbine doner. Rabbim helak edeceğim kavim icinde pek cok kişi gece namazına kalkmıştı, acaba ben mi emri yanlış anladım der. Allah; hayır git hepsini birlikte helak et. Cunku o namaz kılanlar dini kendi iclerinde evlerinde yaşadılar ve halk Allah’ın sınırlarını aştığı halde onları uyarıp, iyiliği emredip kotulukten sakındırmadılar. Hepsini birlikte helak et.”Demek ki ucuncu kapı Allah’ın dininin yeryuzune hakim olması icin kulların verdiği emek kapısıydı, ve Allah bu emekleri gormek istiyordu. Ne var ki bu kapıda da olmamıza rağmen hala cennete ulaşamamıştık daha onumuzde bir kapı vardı.Ve insanların coğu cehenneme bu kapıdan yuvarlanıyordu.

Ali İmran suresi-142
Yoksa siz; Allah, icinizden cihad edenleri (sınayıp) ayırt etmeden ve yine sabredenleri (sınayıp) ayırt etmeden cennete gireceğinizi mi sandınız?

Bakara suresi-4
"Yeryuzunde bir fitne kalmayıp, din yalnız Allah’ın oluncaya kadar onlarla cihad edin.


4.Kapı ; SABIRLI OLMAK
İşte cennetin kapısıydı bu. Bu kapıyı actığımızda cennetin icinde olacaktık. Rabbim en zor kapıyı en sona bırakmış. Cennetin kapısının uzerine SABIR kelimesini yazdırmıştı.Cunku iman etmek, ibadet etmek, iyiliği emredip kotulukten sakındırmak (cihad) kolaydı. Ya SABIR ! Tadı zakkumdan acı bir meyve , ye yiyebilirsen...

Ali İmran suresi-142
Yoksa siz; Allah, icinizden cihad edenleri (sınayıp) ayırt etmeden ve yine sabredenleri (sınayıp) ayırt etmeden cennete gireceğinizi mi sandınız?

Bakara suresi-214
Yoksa siz, sizden oncekilerin başına gelenler, sizin de başınıza gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız? Peygamber ve onunla beraber mu’minler, “Allah’ın yardımı ne zaman?” diyecek kadar darlığa ve zorluğa uğramışlar ve sarsılmışlardı. İyi bilin ki, Allah’ın yardımı pek yakındır.

Rabbimiz samimiyetimizi denemek icin uzerimize musibet indirir, Allah’ın dinini yuceltmek istedikce zalimlerin zulmune uğrarız, SABIR…

Belki kaderin en acısı bizim payımıza duşmuştur, SABIR...

Yureğimizle imtihan ediliriz, SABIR…

Evli isek eşimizden cekeriz, anne babamızdan, evladımızdan cekeriz, SABIR...

An olur Hz. Yunus olur, dunya bize bir balığın karnı gibi dardır, zindandır, SABIR…

Bazen Hz. Eyyub olur, varını yoğunu kaybedip yokluğa, hastalığa ducar oluruz, SABIR…

Hz. İbrahim olur, zalimin, tağutun zulmuyle ateşlerde yanarız, SABIR…

Hz. Yusuf olur, dipsiz kuyulara, zindanlara duşeriz, SABIR…

Bazen de Hz. Yakup gibi ozlediklerimizin hasretiyle kor olana dek kan ağlarız, SABIR…

Sabır…Sabır…diyebiliyorsak tum bunlara, işte bunları başardığımızda dokunalım parmaklarımızla Cennetin Kapısına, acılsın… İceride Rabbimiz, hazırlanmış ebedi misafirlerini bekliyor.

Fecr suresi-27-28-29-30
Ey mutmain olmuş (hoşnut olmuş) nefis, Sen Rabbinden razı, O da senden razı olarak Rabbine don!” Cennetle mujdelenen kullarımın arasına, Cennetime gir…

__________________