Yan yana gelmesi ne kadar zor gorunen iki kelime değil mi? “İslami sohbet” ve “tehlike”…
Zorluğu ortaya cıkaran kelimelerin kendisi mi yoksa o kelimeler altında yapılan, niyeti Allah’ın rızasını kazanmak olmaktan cıkan seyri değişmiş konuşmalar mı?

Musluman olmak, Allah’tan gerektiği gibi korkmayı, onun emir ve yasaklarına gerektiği olculerde uymayı yaşam programı haline getirmekse eğer, ben muslumanım diyen insanlar neden Allah’ın haram kıldığı işleri, hem de Allah rızasını gozetmek icin yapıyorlarmış gibi başlatmaya, ardından surdurmeye devam ediyorlar?
Gun icinde canı sıkılan, internette gezinmek isteyen, seviyeli/faydalı olduğu duşuncesiyle şiir/sohbet/paylaşım sitelerine giren kadın ve erkekler, birbirleriyle fikir alışverişi niyetiyle başlattıkları sohbetleri, aile duzenlerini yıkacak hallere sokmaya başladılar. Felsefeden, nazireden, gunumuz siyasi gelişmelerinden başlayan konuşmalar, karşılıklı cilveleşmelere -hatta ilerleyip- kac yıldır evli olduğu eşine soylemekten kacınılan cinsel icerikli sohbetlere donuyorsa, Allah rızası bunun neresinde?

HÂşÃ‚ Allah(cc)’la mı dalga geciyoruz; yoksa ic dunyamızdaki sapkın duyguları acığa cıkarmamak icin iyi bir kılıfa mı ihtiyacımız var? Dini sohbet siteleriyle başlayan, sonrasında ozele geciş yapan karşılıklı konuşmalar, zaman icerisinde nihai amacını aşıyor maalesef. Ya da nihai amac zaten bu tip sitelerden birilerini bulmak mı? İnsanın kafası karışıyor gercekten.

İnternet dunyanın en guzel icatlarından birisi bence. Şu anda okuduğunuz yazı internetin hediyesi. Tek tuşla dunya parmağımızın ucunda. Elimizi uzatıp alamayacağımız hicbir bilgi yok. Mesele “elimizi neye uzattığımız”la ilgili sevgili okurlar.

Elimizi harama, aile yıkana, yuvaları bitirene uzatırsak sonucları hepimizi uzuyor. Ama aynı el, cidden Allah rızasını kazanmak icin, bilim icin, sanat icin, edebiyat icin uzatılıyorsa, yeryuzundeki rahmete donuşuyor.
Deniliyor ki durumu yumuşatmak adına; boşluktaydım. Nasıl olduğunu bile anlamadım, bir anda oluverdi, kendimi karşı tarafa kapılmış olarak buldum.

Neticede internetle bir ilişki yaşadım. Eşimi gercekten aldatmadım. Birisiyle bir yerlere gitmedim. Sadece sanal olarak yakınlaştık, icimizden geldiği gibi sınırsız konuştuk. İcimizdeki yaramaz kadın/adam ortaya cıktı.
“Yaramaz” bu adı uzerine! Fırsat verirseniz elbette ortaya cıkar!
Kimin sıkıntısı yok ki? Kimin tam anlamıyla keyfi yerinde? Her sıkıntısı olan, her kafası atan, her işi yolunda gitmeyen boyle bir işe kalkışırsa ne olacak yuvalarınızın hali? Nasıl devam edeceksiniz evliliklerinize? Nasıl acıklayacaksınız evlatlarınıza kotu giden aile ilişkinizin nedenini? Bir sorunla karşılaştığında Allah’ın kitabına muracaat ederek, harama bulaşmadan baş etmeyi nasıl oğreteceksiniz nesillerinize?
Aslında butun mesele ne biliyor musunuz? Gunumuzde kendisini İslama nispet eden insanlar tabi olduğu dini yeterince tanımıyor. Hem Musluman olmak istiyor, hem dunya nimetlerinin tamamından istifade etmek istiyor… hem de cennete gitmek istiyor.

Hepsi bir arada olmuyor işte. Ya “ben Muslumanım” diyeceğiz ve gunluk yaşam programımızı Kur’an ilkelerine gore ayarlayacağız… Bedeli ne olursa olsun odeyeceğiz, sonuclarına katlanacağız. Ya da canımız nasıl isterse oyle yaşayacağız; yaptığımız hatalara dini kılıflar uydurmaya calışmak zorunda kalmayacağız. Bedeli ne olursa olsun odeyeceğiz, sonuclarına katlanacağız.

Cok mu zor? Belki! Ama kendimizi daha huzurlu hissedeceğiz. Gorunduğumuz gibi olup, olduğumuz gibi gorunebileceğiz.
İyi niyetli faydalı sitelerin, sacma sapan ilişkilerle zarar gormesine engel olacağız.

Bu tip sitelerde kol gezen art niyetli insanlara yem, yanlış oturmuş eğlence kulturlerine malzeme olmayacağız.
Sağır sultan duydu kotu niyetli kişilerin her yerde olduğunu. Bu yazı aracılığıyla bir kez daha hatırlatmış olayım herkese.

Psikolojik Danışman Mehtap Kayaoğlu
__________________