ღ Hamdım Sana Rabbim! ღ

Hayat!!!
Zaman!!!
Sevgili!!!
Şukur!!!
Olum!!!
Sonsuzluk!!!

Ya Rabbi!

“Hayat”a getiren sensin. Topraktan bedene, nurundan nur ufleyen sen nurunun ustune ruh giydiren, ruha can veren... Cana can katan, yureği, koyan ruha... Sensin Ya Rabbi!

“Zaman” veren bize... Bedendeki ruha, ruhtan ote bir şey katan, akıl veren,sensin. O aklı “zaman”la birleştirip yureğimin kapılarına acan... Yureğimin ihtiyacı olan “zaman”ı veren sensin Ya Allah’ım!

“Sevgim”i, “sevgin”i veren bu ruha... Evrendeki belki de en guzel, en harika duyguyu nasip edensin sen. Yureğime senin “sevgi”ni, Rasûlullah’ımın “sevgi”sini kazıyan Sen. Hamdim sana, tovbem sana, “sevgi”m sana Ya Rabbim!

“Şukur” Ya Rabbim! Verdiğni nimete şukurler olsun. Beni ben olarak yarattığın icin, hayata farklı bir bakış acısıyla bakabilmem icin benden bir şeyler aldığın icin ve onların yerine muhteşem guzellikler verdiğin icin şukrum sana... Eksiğimi, “fazla”sıyla, “fazla”mla tamamladığım icin saygım sana... Hayranlığım sana... Cennetle cehennemi ayırt edebileceğim aklı, zekayı, hayatı; o eksiksiz, belki de, en cok şukrettiğim nimetlerimi –gozlerimi, yureğimi- verdiğin icin hamdim sana... Gozlerimin, yureğimin dilini oluşturduğun ve o dili bana nasip ettiğin icin şukurler az kalır sana... Hamd olsun, Ya Rabbi!

“Olum”... Son ve yeni bir başlangıc... Başlangıcların en ozeli belki de, son gibi gorunen; ama yeni bir hayatın, sonsuzluğun başlangıcı olan son...

Son ama başlangıc... Cehennemi yaşama korkusu, cenneti gorme heyecanı... Heyecanlar, korkular, acılar, sevincler... Faniliğin sonu, ebediyetin başlangıcı... “Olum”... Diğer yarımın Rabb’e teslim olduğu an...

“Sonsuzluk”... “Son”a “suz” ve “luk” eki getirebilmek, “son”u olumsuz kılmak ve belki de en olumlu olumsuza ulaşma... Ruhun, bedenden ayrılması, ebediyete doğru yol alması...

Hayatı başlatan da sensin, sona erdine de sen. Ruha can veren de sen, sonsuzluğu ufleyen de sen. Sensin olum ile sonsuzluk arasında incecik bir cizgi oluşturan, sensin o cizgide bizleri hesap gunune davet eden. Sensin bu “son”a son verecek olan ve sensin bana o sonsuzluğu, ebediyeti gosterecek olan...

Hayatım,
Zamanım,
Sevgim,
Şukrum,
Olumum, Sonsuzluğum sanadır Allahım!
Kendine, rahmetine layık gor beni Rabbim!

Hamdim sana, sevgim sana, saygım sana, korkum sana, şukrum sana, hayranlığım sana, tovbem sana.. Kabul Eyle!!!

Alıntıdır_Humeyra Karagoz
__________________