2011 yılında fırlatılan ve her 53 gunde 1 Jupiter'in etrafında donen NASA'nın Juno uzay aracı, bu gezegene ilişkin onemli bilgiler edinmemizi sağlıyor. Juno'nun elde ettiği son goruntuyse, bilim insanlarını olduğu kadar sanat severleri de heyecanlandırmış olabilir cunku Jupiter bu goruntude bir gezegenden cok Claude Monet'nin manzara resimlerine benziyor.
Juno'nun 17 Şubat 2020'de yakaladığı ham goruntuleri goren NASA yer kontrol uzmanları, bu goruntuleri işleyip kamuoyuna acıklamak icin sabırsızlandılar. Bu kozmik sanat eserine son halini yurttaş bilim insanı Gerald Eichstädt verdi.
[h=2]İnce, uzun akımlar[/h]
Goruntuye konu olan Jupiter'in kuzey bolgeleri, bir tutsu cubuğundan cıkan dumanlar gibi birbirinin etrafında donen kaynayan fırtınalarıyla biliniyor. Bu şiddetli fırtınalar, Buyuk Kırmızı Leke ve antisiklonlar gibi, Guneş Sistemi'ndeki en buyuk gezegeni meşhur yapan ozellikler arasında yer alıyor.
Ancak Jupiter hayranlarının pek aşina olmadığı bir başka ozellik daha yeni fotoğrafta gorulebiliyor: Bulutlu fırtınaları delip gecen uzun, ince akımlar. Juno uzay aracı bu akımları ilk kez 2016 yılındaki ilk yakın ucuşu sırasında keşfetti. NASA'daki bilim insanları, bunun Jupiter'deki bulutların uzerinde yer alan sis parcacıklarının oluşturduğu katman olduğu sonucuna vardılar ancak bu katmanların nelerden yapıldığından ve gezegenin atmosferinde nasıl oluştuğundan emin değiller. Bazı uzmanlar, bu sis akımlarının gezegenin kuzey bolgesinin her iki tarafında yer alan jet akımı nedeniyle oluştuğunu duşunuyor.

Juno, Jupiter'in etrafında toplam 32 yakın ucuş yapması icin programlandı. Sanat eseri gibi gorunen son goruntu, Juno'nun 25. yakın ucuşundan elde edildi. Juno, Jupiter'in bulutlarının tepesinden 15.610 mil (yaklaşık 25.121 kilometre) yukseklikte ucuyor. Juno'nun gorevleri arasında gezegenin atmosferini olcmek, yercekimini ve manyetik alanını haritalandırmak ve gezegenin zaman icerisinde nasıl evrimleştiğini daha iyi anlayabilmek icin manyetorsferini araştırmak yer alıyor.