İslamda evlenmenin hukmu uc kısımdır: Vacip, sunnet ve mubahtır.



1- Bir kimsenin şehveti galebe calıp gunaha girmekten endişe ederse evlenmesi vaciptir.

2- Bir kimse şehvet hissine sahip olur, fakat iradesi kuvvetli olduğundan gunaha girmesi soz konusu olmazsa maddi durumu musaid olduğu takdirde evlenmesi sunnettir. Peygamber (sav) şoyle buyuruyor: "Ey gencler cemaatı! Sizden evlenmeye gucu yeten evlensin. Cunku evlenmek gozu haramdan en cok cevirici ve ırzı en ziyade koruyucudur. Evlenmeye gucu yetmeyen oruc tutsun. Cunku oruc onun icin şehvet kırıcıdır" (Buhari, Muslim). İmam-ı Şafii (ra) şoyle diyor: "İradesi kuvvetli olduğundan harama girmekten endişesi olmayan kimsenin evlenmeyip ibadetle meşgul olması daha iyidir. Cunku Cenab-ı Allah Kur'an-ı Kerim'de Hz. Yahya'yı "Hasun" –kadınlara karışmayan- kelimesiyle meth ve sena ediyor."

3- Bir kimse yaşlı veya cinsi iktidarı zayıf olursa evlenmesi mubah ise de, evlenmemesi daha iyidir. Cunku evlenme gereği olmadığı halde ağır bir yuk altına girmiş olur (al-Muğni li ibn Kudame).
__________________