BESMELE

Bişr-i Hafi. EvliyÂnın buyuklerinden. Genc. Gunah cukuruna duşmuş yuvarlanıyor yuvarlandıkca batıyor...
Bir gun Gecesini icki masalarında sabahladığı bir gecenin gunu. Sarrhoş. Evinin yolunu tutturmuş, gidiyor, gitmeye calışıyor. Yuruyor. O da ne? Bir kağıt, ustunde Besmele yazılı bir kağıt. İci cız ediyor. Eğiliyor. Camurların icinden Besmele yazılı kağıdı alıyor. Hic Allah'ın ismi yerde olur mu, camurlar icinde olur mu, bin bir duşunce bin bir ah ediş. Kağıdı opuyor, camurlarını siliyor, temizliyor, evine goturuyor, guzel kokulare suruyor ve eveinin en guzel yerine asıyor.
O gece Âlim bir zÂt bir ruy gorur. RuyÂda,'' Git, Bişr'e soyle! İsmimi temizlediği gibi onu temizlerim. İsmimi buyuk tuttuğu gibi buyulturum. İsmimi guzel kokulu yaptığı gibi, onu guzel ederim. İzzetime yemin ederim ki, onun ismini dunyada ve Âhirette temiz ve guzel eylerim'' denildi.
Bu ruyÂ, uc defa tekrar etti. Ruy goren kimse, sabah olunca, Bişr-i Hafi'yi arayıp meyhanede buldu. Muhim haberim var diye iceriden cağırdı. Bişr geldiğinde, gelen zÂta dedi ki:
-Kimden haber vereceksin?
-Sana Allahu teÂlÂdan haber vereceğim. Bunu duyan Bişr, ağlamaya başladı ve sordu:
-Bana kızıyor mu, şiddetli azap mı yapacak? RuyÂyı sonuna kadar dinleyince arkadaşlarına donup şoyle soyledi:
-Ey arkadaşlarım! Beni cağırdılar, bundan sonra bir daha beni buralarda goremiyeceksiniz.
O zÂtın yanında hemen tovbe etti. Bu anda ayağında ayakkabı bulunmadığı icin, hic ayakkabı giymedi. Sebebini soranlara,''Soz verdiğim zaman yalınayaktım, şimdi giymeğe hay ederim'' derdi.
Ayakkabı giymediği icin kendisine ''Hafi'' (yalınayak)denilmiştir.
__________________