"Allah'a ve ahirete inanıp salih amel işleyenlere korku ve uzuntu yoktur." (Maide suresi 69'dan) dusturu ezeli bir gercektir. Bunu kabul ve tatbik etmeyen hic bir din gercek bir din değildir.

Rasulullah (s.a.s)in tebliğ ettiği bu gercek Musa (a.s)ın da, İsa (a.s)ın da ve butun peygamberlerin de duyurduğu bir hakikattır.

Gerek gecmiş, gerekse gelecek ummetlerde gercek muminler bu dustura boyun eğenlerdir. Gercek Musluman ve neticede kurtulacak olanlarda anacak bunlardır.

Yahudi, Hristiyan ve Sabi'in fırkaları ciddi bir iman ile Allah'a boyun eğmedikleri ve bu ayette bahsedilen iman ve salih ameli tatbik etmedikleri andan itibaren kafir olmuşlardır, butun munafıkların hukmu boylecedir.

Hasıl-ı Kelam: Mevla Te'ala bu ayet-i celiledeki mujdesini, mumin gorunenler, Yahudi,Hristiyan ve sabi'in gibi yıldıza tapanlar dinli-dinsiz, mecusi-zındık,kim olursa olsun bunlardan Allah'a ve ahirete gercekten inanıp, inanmak husunda peygamberler ve kitaplar arasında fark gozetmeyen ve salih amel işleyen hakiki muminlere tahsis etmiştir.
Doğu batı değişir, bu kanun değişmez. (Hak Dini Kur'an dini,7/1745-1749)

İşte bu buyuk alimin acık ifadelerinden anlaşıldığı uzere, iman şartları neshe tabi değildir, bunlardan biri "Kitaplara iman", biri de "Peygamberelere iman" dır. Bu butun şeriatlarda boylece korunmuştur.

Hal boyle ike Rasulullah (s.a.s)e inanıp, uymayan ve Kur'an'a tabi olmayan Ehli Kitabın cennete gireceğini soyleyenler, ya peygamberlere ve kitaplara imanın iman şartlarından olduğunu soylemiş oluyorlar, Yada Rasulullah (s.a.s) in peygamber olmadığını Kur'an-ı Kerim'in de Allah kelamı olmadığını kabullenmiş oluyorlar.

Bu iki duşuncenin de insanı kafir edecek yanlış bir inanc olduğunda tereddut eden bile kafir olur.

Allah c.c bizlere kamil iman ,salih ameller nasip ve muyesser etsin.

Amin!

Kaynak
__________________