Asr-ı Saadet’te doğan birer yıldız olan sahabe efendilerimizin (r.a.) hepsi de birer namaz kahramanıydı. Onlar oylesine namaz Âşığı idiler ki, Bedir Savaşı’nda bile Resulullah’ın (a.s.m.) imamlığında nobetleşe namaz kılmışlar, terk etmek şoyle dursun cemaati bile ihmal etmemişlerdi.
________________________________

Âlemlerin Efendisi Sevgili Peygamberimizin (a.s.m.) nuruyla aydınlanan Asr-ı Saadet’te doğan birer yıldız olan sahabe efendilerimizin (r.a.) hepsi de birer namaz kahramanıydı. Bu yuzden Rabb’imiz bile onların bu ozelliğini şoyle zikreder:

“Muhammed, Allah'ın Resuludur. O’nunla beraber olanlar, inkÂrcılara karşı cetin, birbirlerine karşı da merhametlidirler. Onların, rukû ve secde halinde, Allah'tan lutuf ve hoşnutluk istediklerini gorursun. Onların secde eseri olan alametleri yuzlerindedir.” (Fetih Suresi, 29)

Onlar oylesine namaz Âşığı idiler ki, Bedir Savaşı’nda bile Resulullah’ın (a.s.m.) imamlığında nobetleşe namaz kılmışlar, terk etmek şoyle dursun cemaati bile ihmal etmemişlerdi.

Asr-ı Saadet’i guzelleştiren ve benzersiz hÂle getiren ozelliklerden birisi de, Mescid-i Nebevî’de cemaatle kılınan namazlardı. Cunku iki cihan serveri Peygamber Efendimizin (a.s.m.) imamlığında kılınan namazlar bambaşka bir feyiz ve maneviyat taşır, sahabeler Efendimizle (a.s.m.) namaz kılmak icin can atar, hatta ezandan saatlerce once mescide akın edenler olurdu.
Bir sahabe gunluk işlerini yaparken cemaate gec kalmış, mescide heyecanla ve koşarak gelmişti. Tek derdi, Efendimizin (a.s.m.) kıldırdığı namaza yetişebilmekti.

Ne var ki, bir kısım sahabenin mescitten cıkmakta olduğunu gordu. Yoksa namaz bitmiş miydi?

Son bir umitle sahabelere sordu:

– Resulullah’ın kıldırdığı namaz bitti mi?

Arkadaşları şu uzucu cevabı verdiler:

– Evet, namaz bitti.

O yuce namaza, o kudsî cemaate yetişemediğini anlayan sahabe oyle bir “Ah!” cekmişti ki, sahabeler onun pişmanlığını takdir etmişler, Resulullah’la birlikte kılınan namaza duyduğu sevgiye hayran olmuşlar, iclerinden birisi dayanamamış ve şunları soylemişti:

– Ver o “ah”ını bana. Namazımı vereyim sana.

Cemil Tokpınar

__________________