Dunya, milyarlarca yıla yayılan tarihi boyunca uzaydan gelen pek cok taş parcasına maruz kaldı. Gok taşları bazen gezegene carparken bazen de cok yakınından gecip atmosfere yıkıntılarını duşurdu.
Goktaşı duşmesi denildiği zaman pek cok kişinin aklına ilk olarak dinozorların soyunu tuketen dev goktaşı gibi yapılar geliyor. Gercekte ise o buyuklukte bir kaya cok nadir olarak gezegenimize isabet ediyor, genelde kucuk taşlar gezegenimize duşuyor.
[h=2]Cok kucuk, cok hızlı goktaşları[/h]
Harvard astronomları Amir Siraj ve Prof. Abraham Loeb ’in yeni calışmasına gore Dunya ’nın atmosferinin her yıl oldukca hızlı olan fakat boyutları 1 mm ile 10 cm arasında değişen parcacıklara maruz kalıyor olabilir. Araştırmacılara gore bu meteorlar, yakın bir bolgede gercekleşen bir supernova olayından sonra ortaya cıkmış ve aşırı hızlı parcalar olabilir. Parcaların hızları ise ses hızının birkac bin katından ışık hızına yakın seviyelere kadar ilerliyor.
"Observational Signatures of Sub-Relativistic Meteors/Rolativistik Hızın Altındaki Meteorların Gozlemsel İmzaları” adlı calışma, arXiv uzerinde yer alıyor ve Astrophysical Journal dergisinde yayımlanacak. Bu calışmanın amacı ise astronomide en cok merak edilen sorulardan biri olan “Supernovalar parcacıkları rolativisitik hızlara ulaştırabilir mi?” sorusuna cevap vermesi bekleniyor.
[h=2]Gecmişte supernovalar Dunya ’yı etkiledi[/h]
Araştırmacılar, elde edilen bulgulara gore gecmişte en az bir supernova patlaması sonrasında Dunya ’ya ağır elementlerin yağdığını belirtti. Supernova patlamaları aynı zamanda onemli miktarda tozu da uzaya sacıyor ancak bu parcalar rolativistik hızlara ulaşamıyor.
Astronomlar ayrıca supernova patlamalarından fırlatılan parcalar arasında on binde birlik bir kısmının capının 1 mm ’den kucuk olduğunu acıkladı. Samanyolu Galaksisi icerisinde gezegenimize ayda en az 1 defa supernovalardan parcacık geliyor.
Kucuk parcaların ışık hızına yaklaşıp yaklaşmadığını ise pek gozlemleyemiyoruz zira elimizdeki teknoloji bu kadar kucuk hedeflere yonelik olarak geliştirilmedi. Bu parcacıkların hızı normalde gozlemlenen parcacıklardan 100 kat daha fazla olabiliyor, bu da bizim teknolojimizin gormeye calıştığı bir şey değil.
[h=2]Gozlemlenemeyen parcacıkların peşinde[/h]
Siraj ve Loeb, bu calışma icin bir hidrodinamik ve radyatif model geliştirdi. Boylece rolativistik hızlara yakın meteor gecişlerinden dolayı ortaya cıkan sıcak plazma girdapları ortaya cıkarıldı. Boylece araştırmacılar nasıl sinyaller ortaya cıkacağını tahmin ederek astronomların nelere bakması gerektiğini belirlemiş oldu.
Araştırmacılara gore bu aktiviteler bir mikrofonla kaydedilebilecek seviyede yuksek bir ses cıkışını sağlamakla kalmıyor, gorulur bir radyasyon parlamasını ortaya cıkarıyor. Her iki etki de milisaniyelik olarak ortaya cıkıyor.
İkilinin calışmaları bu tur kucuk ve yuksek hızlı parcaların gozlemlenebilmesi icin bir temel oluşturmuş oldu. Yeni araştırmalarda mikrofonlar, radyasyon gozlemleri ve kızılotesi izleme cihazları kullanılarak bu parcaların hareketleri gercek anlamda kayıt altına alınabilecek.