“Cenab” kelimesi lûgÂt mÂnÂsı itibariyle “taraf, cÂnip ve cihet” demektir. Fakat, dilimizde bu mÂnÂsıyla kullanılmamaktadır.

Dilimizdeki ifadesi, “Hazret” gibi, tÂzim, hurmet ve bir saygıdan ibarettir. Bu kelime genellikle “Allah” icin kullanılmaktadır: “Cenab-ı Hak, Cenab-ı Allah” gibi.

Bununla beraber, hurmete layık olan başta peygamberler olmak uzere, sahabî, evliya, ulem ve İslÂm buyukleri icin de kullanılabilir. “Cenab-ı Peygamber, Cenab-ı Omer” gibi.

Osmanlı devrinde bu sıfat sıkca kullanılırdı. Mesel Peygamberimiz’den (a.s.m.) bahsederken “Cenab-ı RisÂletpenÂhî”, bir elciden bahsederken “sefir cenapları” ifadeleri de kullanılırdı.

Aynı kelimenin “Âli, ulvî” kelimeleri ile birlikte kullanılması hÂlinde ise bu terkip, “şeref ve haysiyetini muhafaza eden, kotu şeylere tenezzul etmeyen, comert ve eli acık kimseler” mÂnÂsını ifade etmektedir: “uluvv-i cenap, Âl-i cenab” gibi…

Fakat, bugunku dilimizde “Cenab” sıfatı sadece “Allah” lafz-ı CelÂlinin başına gelmektedir. Diğer buyuk zatlar icin sadece “Hazret” sıfatı kullanılmaktadır.

kaynak:islamsitesi.net
__________________