Değerli kardeşimiz;
Zinanın hukmu İslam'da acıktır. Sucunu hakimin huzurunda dort defa ayrı ayrı itiraf ederek cezanın verilmesini isteyen veya dort şahidi bulunan birisi hakkında karar verilir. Şayet bu insan evli ise recm cezası, bekar bir insan icin ise verilecek karar recm değildir, yuz değnek sopa vurulur.

Fakat sucunu itiraf etmeyen veya yaptığı bu fiili kimse gorup şikayet etmemiş ise, bu insanın yapacağı tek şey gunahından dolayı pişmanlık gosterip bir daha yapmamak uzere tovbe etmektir.

Ayrıca boyle bir suc işleyen kimse sucunu itiraf etse bile şu anda bunun cezasını uygulayacak bir merci yoktur. Geriye iki şey kalıyor. Biri kul hakkıdır; varsa helalleşmek gerekir. Diğeri de Allah hakkı icin tovbe, istiğfar etmek ve bir daha o gunaha girmemektir.

İnsan hem iyilik hem de kotuluk yapmaya uygun yaratılmıştır. Onun icin zaman zaman isteyerek veya istemeyerek gunahlara girebiliyor. Bu konuda Kur’an-ı Kerim'de, “Allah, kendisine şirk koşulmasının dışındaki istediği kimselerin butun gunahlarını bağışlar."(Nisa, 4/48,116)
buyurarak, hangi gunah olursa olsun affedebileceğini bildirmektedir.

Kitaplarımız da canı gonulden yapılan tovbenin Allah tarafından kabul edileceği ifade edilir. Nitekim Allah Teala, “Ey iman edenler, nasuh tovbe ile tovbe edin ki Allah da sizin kabahatlerinizi affetsin ve altlarından ırmaklar akan cennetlerine koysun.” (Tahrim, 66/8)
buyurarak, yapılan tovbelerin kabul edileceğini beyan eder. Ayette gecen nasuh tovbe ise şoyledir:

1. Allah’a karşı gunah işlediğini bilerek, bu gunahtan dolayı Allah’a sığınmak ve pişman olmak.
2. Bu sucu işlediği icin uzulmek, Yaratıcıya karşı boyle bir gunah işlediğinden dolayı vicdanen rahatsız olmak.
3. Bir daha boyle bir suca donmeyeceğine dair bir karar icerisinde olmak.
4. Kul hakkını ilgilendiriyorsa onunla helalleşmek.

Bir rivayette de "Nasuh Tovbe" şoyle tarif edilmiştir: "- Gunahlara pişmanlık.
- Farz ibadetleri yapmak.
- Zulum ve duşmanlık yapmamak.
- Kırgın ve kuskunlerle barışmak.
- Bir daha o gunaha donmemek uzere karar vermek." (bk. Kenzu'l-ummal, 2/3808)
İnşallah bu şartları yerine getirirsek Allah’ın tovbelerimizi kabul edeceğinden umitli oluruz.

Ancak insan her zaman korku ve umit icerisinde olmalı. Ne ibadetlerimize guvenip ovunebiliriz, ne de gunahlarımızdan umitsizliğe duşebiliriz. "Ben cok iyiyim, bu işi hallettim." demek ne kadar yanlışsa; "Ben bittim, beni Allah kabul etmez." demek de o kadar yanlıştır. Ayrıca, sucunu anlayıp tovbe edip, Allah’a sığınmak da buyuk bir ibadettir.
Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet
__________________