Stanford Universitesi ’nden Byron Reeves ve iki calışma arkadaşı, Nature ’da yayınladıkları makaleyle Human Screenome Project ’i duyurdular. Projenin hedefiyse dijital ayak izimizi daha doğru bir şekilde takip edebilmek. Projeyi gercekleştirmek icin gonullulerin telefonuna kurulan bir yazılımla, telefon aktifken her 5 saniyede bir ekran goruntusu alındı.
Bu projenin arkasında fikir, aslında Human Genome Project ’e oldukca benziyor. İnsan Genom Projesi ile birlikte hastalıkları anlama biciminde oldukca buyuk değişiklikler elde edilmişti. Bu projeyle oluşturulacak buyuk veri vasıtasıyla teknolojinin, sosyal sorunlarla nasıl bağlantılı olduğu hakkında daha doğru fikirler edinilecek.
[h=2]Ekran suresi[/h] Ekran suresi olcumu, cocukların ve ergenlik donemindeki genclerin dijital servislerde ne kadar sure harcadıklarını gosteriyor. Ayrıca ekran suresinin, cocuklarda depresyon ve duşuk okuma yazma yeteneği gibi olumsuz etkileri olduğu biliniyor. Tabii bazen eğitimsel olarak yararlı olduğu yonleri de oluyor.
California Universitesi ’nde kulturel antropolog olan ve teknoloji kullanımı uzerine calışan Mimi Ito, "Ekran suresi; sağlık ve ebeveynlik endişesi etrafında geliştirilmiş, TV merkezli donemin bağlamından kalma populer bir olcum yontemi” diyor. Ito, terimi ilk kez populer hale getiren Amerikan Pediatri Birliği ’nin dahi ekran suresini cekirdek bir olcum olarak kullanmayı bıraktığını dile getiriyor.
Reeves, calışma kapsamında akıllı telefonlarında yaptıkları kayıt altına alınan Kuzey Kalfirniya ’da yaşayan 14 yaşındaki iki erkek cocuğunu ornek olarak gosterdi. İlk bakışta her ikisinin de aktiviteleri buyuk oranda benzerlik gosteriyordu ancak Reeves ’in “Screenome” analizi, olayın aslının boyle olmadığını ortaya koydu.
Cocuklardan bir tanesinin her biri yaklaşık bir dakika suren 186 seansı vardı. Diğer cocuğun ise gunluk seansı sadece 26 ’ydı ve her biri yaklaşık 3 dakika suruyordu. İlk cocuk Snapchat ve Instagram ’da mesajlaşmaya daha cok zaman ayırıyordu. Diğeri ise suresinin yarısını YouTube ’da ve yiyeceklerin ekran goruntusunu almada kullanıyordu.
[h=2]Ekran suresinin etkileri[/h]
Elde edilen bu veriler, kişilerin medya tuketimlerinin ne kadar farklı olabileceğini daha detaylı bir şekilde gosteriyordu. Reeves ’in ekibi de her kullanıcının kendine has dijital parmak izi olabileceğini duşundu. Reeves ’e gore akıllı telefon aktivitelerindeki belli sekansları belirlemek, kişilerin dijital cihazlarını iletişim icin nasıl kullandığını ve ekran dışındaki yaşamlarını nasıl etkilediğini anlamakta oldukca onemli bir yer tutuyor.
Reeves ’e gore uygulamadan uygulamaya, paylaşımdan paylaşıma uzanan bu yıllar, işten aktiviteye kadar analog hayatımızı etkiliyor ve yansıtıyor. Screenome yontemi, sosyal medya bağımlılığı veya mental sağlık sorunları gibi problemleri akıllı telefonlar ve tabletlerde kullanılan şablonlarla ortaya cıkarabilir.
Ito ise Screenome yonteminin, ekran kullanımlarının aktivitelerimiz, ilgi alanlarımız ve sosyal katılımlarımızı nasıl şekillendirdiğine dair kilit oneme sahip soruların cevabı olacağı konusunda ceşitli şuphelere sahip. Ito, cevrimici davranışları tetikleyen cevrimdışı bilgilere sahip olunmadığını ifade etti.
Tabii bu tarz bir projenin en buyuk problemi, hic şuphesiz ki gizlilik sorunlarıdır. Ozellikle internette attığımız neredeyse her adımın takip edilmesi konusu hÂl taze bir tartışma konusuyken icerisinde bircok hassas kişisel bilginin yer alabileceği akıllı telefonlarımızın her beş saniyede bir ekran goruntusunun alınması kulağa pek de hoş gelmiyor.
Reeves ise bu konuyla ilgili olarak cok fazla hassas bilginin olduğunu, kendinin ve ekibinin ABD, Cin ve Myanmar ’daki gonullerden 30 milyon civarında ekran goruntusu topladıklarını ifade etti. Reeves, gizlilik endişeleri konusunda ise oldukca hassas olduğunu, sıkıştırılmış goruntulerin Stanford ’da bulunan şifrelenmiş ve guvenli bir sunucuya gonderildiğini dile getirdi.