Resûlullah (s.a.v), bir gun sahabilerle oturuyordu. Birden secdeye kapandı ve uzun sure secdede kaldı. Sonra başını secdeden kaldırdı, ellerini acarak şoyle dua etti:

"Allahım! Bize ikram et, bizi hor hakir bırakma. Bize nimetini artır, noksanlaştırma. Bize izzet ve şeref ver, bizi zelil etme."

"YÂ Resûlallah, nicin boyle soylediniz?" diye sordular. Peygamber Efendimiz (s.a.v) şoyle buyurdu:

"Bana bir sûre nazil oldu ki kim onunla amel ederse cennete girer" (HÂkim). Şu Âyetleri okudu:

"Gercekten muminler kurtuluşa ermiştir; onlar ki namazlarında huşu icindedirler; onlar ki boş ve yararsız şeylerden yuz cevirirler; onlar ki zekÂtı verirler; onlar ki iffetlerini korurlar; ancak eşleri ve ellerinin sahip olduğu (cariyeleri) haric. (Bunlarla ilişkilerden dolayı) kınanmış değillerdir.

Kim bunun otesine gitmek isterse, işte bunlar, haddi aşan kimselerdir.

Yine o (muminler) ki, emanetlerine ve ahitlerine riayet ederler; ve onlar ki namazlarına devam ederler.

İşte, asıl bunlar vÂris olacaklardır"

(Mu'minûn 23/1-10).
__________________