Kainat Gulu Hz.Muhammed (s.a.v) hemen herkese karşı gulumseyen bir cehre ile şefkat ve sevgi gosterirdi. Onaylamadığı olaylar karşısında hafifce yuzu kızarır, alnının ortasındaki damarlar cıkar, ancak kimseye karşı kırıcı bir kızgınlık sergilemezdi.

Cok gulmenin,kahkahalarla kendinden gecmenin kalbi oldurduğunu işaret eden Allah Rasulu, muminin mumine tebessum gostermesini sadaka saymıştı. Genelde tebessum eden, nadiren dişleri gorunecek derecede gulen Efendimiz, bazı olaylar karşısında gulmuş, hatta yalansız hakiki esprilerle insanları guldurmuştur. Şimdi, Gulu gulumseten birkac sahne izleyelim:

İnanmazsan Omzum Şahit: Mekke fethedilmiş, İslam’ın zafer kazanan ordusu tebliğ yapmak uzere yakın kabilelere doğru yuruyor. Rasulullah’a sut anneliği yapan Halime’nin kabilesi SÂd Oğulları da bu kabilelerden. SÂd Oğullarından kucuk caplı direniş gosterenler olsa da İslam’ı kabul ediyorlar.

Rasulullah bizzat el tutmak şeklinde sıraya giren erkeklerle biatleşirken; Onu gormekte ısrar eden bir hanıma İslam askerleri engel oluyor. Hanım: ”Ben onun kardeşiyim, mutlaka Onunla konuşacağım, bırakın beni!” diye feryat ederken uzaktan olayı izleyen Allah Rasulu:”Bırakın gelsin” buyurunca hanım huzura geliyor.Aralarında şu konuşma geciyor:

-Ey Muhammed, ben senin kardeşinim. Kucuk yaşta bizim kabilemizde annem Halime sana sut verdi. Biz sut kardeşiz ya Muhammed! Sut kardeşin Şeyma’yı hatırlamadın mı?

Aradan 50 yılı aşkın bir sure gecmiş. Henuz 3-5 yaşlarında sut kardeşleri ile birlikte olmuş, bir daha onları hic gormemiş Rasul. Konuşan kişinin Şeyma olduğundan emin olmak istiyor:
-Nereden bileyim senin Şeyma olduğunu? Delilin ne?

Hz.Şeyma durum karşısında bunalıyor. Yayla gunlerinden misaller veriyor. Nasıl oyun oynadıklarını, kecileri kovaladıklarını, kır ciceklerinden demetler yaptıklarını anlatıyor bir bir. Ancak Rasul ikna olacak gibi değil. Tekrarlıyor:
-Bana acıkca bir delil goster! Ne bilelim senin Şeyma olduğunu.

Hz.Şeyma son bir gayretle konuşuyor:
-Tamam, işte sana delilim, şimdi goreceksin!..

Gomleğinin duğmelerini cozup sol omzunu actıktan sonra Rasule:
-Muhammed, hani bir gun sut kardeşin Abdullah’la cayırda gureş tutmuştunuz da sen onu yenmek uzere iken ben kardeşimi kollamak uzere araya girmiştim. Sen de o zaman var gucunle bana yonelmiş, omzumu ısırmıştın!.. Bak yıllar gecti diş izlerin hala omzumda… Bunu da mı hatırlamadın?...

Rasulullah, başını cevirir:
-Tamam, kapat omzunu Allah iyiliğini versin!..

Bunu derken Rasul, Şeyma’nın ispat gayretinden oyle hoşlanır ki; uzun sure gulmekten kendini alamaz. Olayı hatırlamıştır. Şeyma kelime-i şehadet getirir.
Rasul: ”Şeyma’ya ikramda bulunun, ganimetlerden hediyeler verin” diye emir buyurur.

Yaşlı Kadınların Cennette Yeri Yok? Medine’li ihtiyar kadınlardan biri Rasule gelir.Gayet samimi bir istekle sorar:”Ya Rasulallah ben cennete girebilecek miyim?”

Rasul:
-Yaşlı kadınların cennette yeri yok!..

Bunun uzerine derin bir hayal kırıklığı yaşayan kadın ic cekerek, ağlayarak evine doğru yonelir. Rasul tebessum eder, son derece keyifle guler. Ardından seslenir:

-Gel, geeeel... Bak dinle!.. Yaşlı kadınların cennette yeri yok, cunku oraya yaşlı değil, olgun ve zinde bir yaşta gireceksin!..

Bunun uzerine ihtiyat kadın gozyaşlarını siler, yuzunde aldığı mujdenin sevinc pırıltıları ve minnetle oradan ayrılır.

Suratımız Bulamac Oldu: Aişe-i Humeyra(r. a) anlatıyor: “Bir miktar un bulamacı pişirip getirdim. Rasulullah (s. a.v) diğer eşi Sevde ile benim aramda oturuyordu. Sevde’ye “Buyur bu yemekten ye!” dedim. O yemek istemedi.
Tekrar; “Ye!” diye ısrar ettiysem de yine O, yemekten kacındı.

Ben bu sefer; “Ya yersin,ya da yuzune gozune sıvaştırırım!” dedim ama O yine yemedi. Ben bunun uzerine elimi bulamacın icene sokup Onun yuzune caldım. Rasulullah(s. a.v) guldu ve kenara cekilip Sevde’ye: ”Sen de onun yuzune sur!” dedi.O da benim yuzume surdu. Nebi (a.s.) bizi seyrederken uzun uzun guldu.

O esnada Hz.Omer (r.a) hane-i saadetin kapısına gelerek; “Ya Abdullah!” diye seslendi. Cenab-ı Rasul (s.a.v) O’nun iceriye gireceğini sanarak bize:

“Kalkın yuzlerinizi yıkayın” dedi.

Ben, Rasulullah (s. a.v)’ın Omer (r. a)’ den cekinmesinden dolayı, daima Omer’den korkardım. O gun hucremizde bir şenlik havası esmiş, Rasul cok keyiflenmişti.

***

Henuz gercek manada tanımlanamayan insanoğlunu tarife calışan cumlelerden biri de “Gulen tek canlı” olması.

Gulmek; yuzunuzde guller acması demek.
Gulmek; sevgiyi sevilene izhar etmek.
Gulmek; nefretle bakana hukmen galip gelmek.
Gulmek; gonul kalelerini silahsız fethetmek!..

Gulmek yakışırdı Efendime!...

Surat asmak Ebu Cehillerin olsun!..
Mumin; gulumseyen, gulduğunde simasında Cemalullah seyredilen insandır.

Lutfen gulumseyiniz!...

Kaynak : Mehmet DOĞRAMACI
__________________