actığım bu ilk konuya hadislerle başlamak istedim. Foruma gondermiş olduğumuz hadisleri okuyunuz ve cevrenizde bulunan
insanlara anlatınız.

*****Omer Ibnu'l-Hattab (radiyallahu anh) anlatıyor: "Hisam Ibnu Hakim Ibni Hizam'i, Furkan suresini farklı şekillerde okurken dinledim. Resulullah ( aleyhissalatu vesselam) bana bu şekillerden hicbiriyle okumamıştı. Namazın icinde adamin uzerine atılacak oldum. Kendimi zorla zabtedip namazı bitirmesini bekledim. Selami verir vermez ridasindan tutup kendime doğru cektim ve: "Sana bu sureyi (boyle okumayı) kim oğretti?" diye sordum. Hisam: "Onu bana Resulullah (aleyhissalatu vesselam) oğretti!" demez mi! (Tepem attı):
"- Yalan soyluyorsun, onu Resulullah (aleyhissalatu vesselam) bana da ogretti, ama senin okuduğuna hic benzemiyor!" dedim. Adamı derdest edip dogru Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'a goturdum.
"- Ey Allah'in Resulu, dedim, bu adami Furkan suresini, bana hic okumadığın cok farklı şekillerde okuyor gordum!"
Resulullah, sukunetle: " Hele yakasını sal!" diye emretti ve ona donerek:
" Ey Hisam oku bakalim!" dedi. Hisam, kendisinden işittigim şekilde, sureyi yeniden okudu. Resulullah (aleyhissalatu vesselam) bana yonelerek:
" Evet, sure bu sekilde indirildi!" buyurdu. Sonra bana: " Ey Omer, dedi. Sen de oku!"
Ayni sureyi ben de, bana ogretmis oldugu sekilde okudum. Bunun uzerine Resulullah (aleyhissalatu vesselam) şu aciklamayi yapti:
" Evet sure bu sekilde (de) nazil oldu. Biliniz ki, bu Kur'an yedi harf (şekil) uzere indirilmistir. Bunlardan hangisi kolayınıza gelirse onunla okuyun."
Buhari, Fedailu'l-Kur'an 5, 27, Husumat 4, Tevhid 53; Muslim, Musafirin 270, (818); Ebu Davud, Salat 357, (1475); TirmizI, Kira'at 2, (2944); NesaI, Salat 37, (2, 150-152); Muvatta, Kur'an 5, (1,102).

*****Haris Ibnu Suveyd anlatıyor: "Abdullah Ibnu Mes'ud (radiyallahu anh) bize iki hadis rivayet etti. Bunlardan biri Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)' dendi, diğeri de kendisinden. Dedi ki: "Mu'min gunahını şoyle gorur: "O, sanki uzerine her an duşme tehlikesi olan bir dagın dibinde oturmaktadir. Dag duşer mi diye korkar durur. Facir ise, gunahi burnunun uzerinden gecen bir sinek gibi gorur" Ibnu Mes'ud bunu soyledikten sonra eliyle, Şoyle diyerek, burnundan sinek kovalar gibi yapmıştır.
Sonra dedi ki: "Ben Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in şoyle soyledigini duydum: "Allah, mu'min kulunun tevbesinden, tıpkı şu kimse gibi sevinir: "Bir adam hic bitki bulunmayan, ıssız, tehlikeli bir colde, beraberinde yiyeceğini ve iceceğini uzerine yuklemiş olduğu bineği ile birlikte seyahat etmektedir. Bir ara (yorgunluktan) başını yere koyup uyur. Uyandığı zaman gorur ki, hayvanı başını alıp gitmiştir. Her tarafta arar ve fakat bulamaz. Sonunda ac, susuz, yorgun ve bitap duşup: "Hayvanımın kayboldugu yere donup orada olunceye kadar uyuyayım" der. Gelip olum uykusuna yatmak uzere kolunun uzerine başını koyup uzanır. Derken bir ara uyanır. Bir de ne gorsun! Başı ucunda hayvanı durmaktadır, uzerinde de yiyecek ve icecekleri. Iste Allah'in, mu'min kulunun tevbesinden duydugu sevinc, kaybolan bineğine azığıyla birlikte kavuşan bu adamın sevincinden fazladır. "
Muslim'in bir rivayetinde su ziyade var: "(Sonra adam sevincinin siddetinden şaşırarak şoyle dedi: "Ey Allah'ım, sen benim kulumsun, ben de senin Rabbinim."
Buhari, Da'avat 4; Muslim 3, (2744); Tirmizi, Kiyamet 50, (2499, 2500).

*****Ebu Musa (radiyallahu anh) anlatıyor: Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Aziz ve Celil olan Allah, gunduz gunah işleyenlerin tevbesini kabul etmek icin geceleyin elini acar.
Gece gunah işleyenlerin tevbesini kabul etmek icin de gunduz elini acar, bu hal, guneş batıdan doğuncaya kadar devam edecektir. Burada "el", Allah'ın ihsan ve fazlından kinayedir.
Muslim, Tevbe 32, (2760).
__________________