En buyuk sorunlarımızdan biridir
Musluman olmanın gereklerini yapmakta hala başarılı olamadık.
Muslumanım diyoruz Allah'a inanıyoruz.Ancak zora duşunce Onu aklımıza getiriyor dua ediyor
yalvarıyoruz ya da cok mutlu anlarımızda belki şukretmek zahmetinde bulunuyoruz

Muslumanın evinde muslumanca yaşayış yok.Duvarda asılı duran besmele tabloları ve yaprakları yepyeni olan ayda yılda birkez yerinden oynayan Kuran-ı Kerim dışında.

İnsan once kendinden başlayacak işe.Kendini suzgecten gecirecek.Başka turlu nasıl uzerine yapışan gunahlardan kurtulacak.Bir yandan tv'de acık sacık program izleyeyim diger yandan
imanımı kuvvetlendireyim diyemezsin ki...

Nefsinin arzu ettigi şeylerden taviz vermezsen,hem nefsimi memnun deyim hem de ibadet edeyim dersen biryerde tıkanır kalırsın.

Harama bakarak Allah'ın verdigi gozle Allah'a isyan edersin
Yine sana bahşettigi dil ile gıybet ederek "ben Sana isyan ediyorum Allah'ım" dersin
Kahveye bara giderek kendi ayaklarınla cehenneme yurursun
İşte hala muslumanım deyipte bunları yapıyorsan ne farkın kalır musluman olmayandan...

Nefsin sagladıgı mutluluk gecicidir,bir sure seni mutlu eder.Susarsın su icince bu haz biter.
Gordugun elbiseyi alana kadardır onun onun verdigi mutluluk.
Kısacası dunyevi zevkler,ulaşılınca yerini koskocaman bir boşluga bırakır , yerine benzer bir istek gelir ve boyle surup gider...
Asıl onemli olan ebedi saadete kavusturacak manevi mutlulugu yakalamaktır.Bunu da Allah'a
tam bir itaat ve teslimiyetle elde eder insan...Ona zikir ile huzur buluruz ancak
Bunun icin mutlulugu dogru yerde arayalım.

Her iki cihandaki mutluluga nefse hitap eden zevklere uyarak degil
Mevlanın bize emrettigi yolda yuruyerek ulaşabiliriz
alıntıdır
__________________