Kucucuk gozle gorulemeyen bir hucre, tam dokuz ay boyunca bir annenin rahminde muhteşem bir yaratılışla, aklı olan, ruhu olan bir insana donuşuyor. Bu muthiş yaratılışın her aşamasını izleyen anne ve baba buyuk bir heyecanla bebeklerini kucaklarına alacakları gunu bekliyorlar. Bebek damarlarından, kalbine, ellerinden beynine, kaslarına ve trilyonlarca hucresine kadar Allah tarafından cok buyuk bir sanatla meydana getiriliyor. Ve doğum ile birlikte anne ve baba hayatlarının sonuna kadar koruyup kollayacakları, gozleri gibi bakacakları evlatlarına kavuşuyor, onu sevgiyle kucaklarına alıyorlar. Allah ayetinde bu sureci şu şekilde tarif etmektedir:

Ey insanlar, eğer dirilişten yana bir kuşku icindeyseniz, gercek şu ki, Biz sizi topraktan yarattık, sonra bir damla sudan, sonra bir alak'tan (embriyo), sonra yaratılış bicimi belli belirsiz bir ciğnem et parcasından; size (kudretimizi) acıkca gostermek icin. Dilediğimizi, adı konulmuş bir sureye kadar rahimlerde tutuyoruz. Sonra sizi bebek olarak cıkarıyoruz, sonra da erginlik cağına erişmeniz icin (sizi buyutuyoruz)... (Hac Suresi, 5)

Anne ve babanın o bebeği kucaklarına aldıklarında ilk yapmaları gereken şey, o bebeği Allah’a adamak ve onu imanla, Allah sevgisiyle, Allah korkusuyla yetiştirmektir. Cunku o cocuk bu dunyada yalnızca 60-70 yıl kalacak ve olumuyle birlikte sonsuz hayatına gozlerini acacaktır. Bu yuzden o cocuğun Allah’a imanla, Kuran’la, Kuran ahlakıyla yetiştirilmesi, boylelikle Rabbini tanıması, kalbinin imanla dolması, kalbinin Allah sevgisiyle carpması cok onemlidir. Her aile surekli iman hakikatlerini anlatarak, Allah’ın tum kainatı ozenle yarattığını gostererek, tum kulların Allah’a karşı sorumlu olduğunu oğreterek cocuğunu yetiştirmelidir. Cocuk boylelikle kendisini yaratan Rabbini bilecek ve her zaman yanında olacak olan gercek dostunu cok iyi tanıyacaktır.

Cocuklarını yetiştirirken anne ve babanın yapması gereken daima Kuran’ı rehber almaktır. Kuran evde surekli okunmalı, boylece ayetlerin hatırlanıp hayata gecirilmesi sağlanmalıdır. Yanında surekli Kuran okunduğunda cocuğun ruhu yatışır, sakinleşir, dinginleşir. Kuran ahlakı yavaş yavaş karakterine işlemeye başlar. Bu noktada anne ve baba cocuklarına kaderi, tevekkulu, bağışlamayı, sabretmeyi, affetmeyi, kendi hakkından vazgecmeyi, tevazuyu, merhameti, şefkati, paylaşmayı, fedakarlığı cok iyi oğretmelidir. Boylece ruhu daha kucuk yaşta eğitilecek ve hayatı boyunca karşılaştığı ceşit ceşit imtihan karşısında cok guclu olacaktır. İhlası, samimiyeti ve imanı sayesinde Rabbinin daima yanında olup onu gorduğunu ve denediğini bilecektir.

Kuşkusuz cocuk eğitimi tum hayata yayılan bir surectir ve anne - baba ihlasla, yılmadan, emek emek, cocuğunu imanlı yetiştirmek icin ciddi caba gostermelidir. Aile her konuda cocuğa ornek olmalı, her olayda, her imtihanda, sıkıntıda, darlıkta, zorlukta, hastalıkta ve bollukta daima Allah’ın ve Kuran’ın tarafında olmalıdır. Dunya hayatında başına gelen olayları hayırla ve guzellikle karşılayan aile kuşkusuz cocuğa cok guzel ornek olacaktır.

Bir cocuğun daha cok kucuk yaşta derin bir Allah sevgisiyle yetiştirildiğini duşunun. Hic yalnız olmadığını, en guclu dosta sahip olduğunu bildiğini duşunun. Kaderin, imtihanın ve dunyanın geciciliğinin şuurunda olduğunu duşunun. Allah sevgisiyle ve korkusuyla hareket ettiğini, surekli Kuran ahlakına uygun tavırlar gosterdiğini gozununuzun onune getirin. Bu cocuğun ne kadar guclu bir akla, ne kadar guclu bir şahsiyete ve nasıl derin bir imana sahip olacağı acık değil mi? Bir anne ve baba cocuğuna bundan daha buyuk bir guzellik verebilir mi?

Cocuk oyle guclu bir samimiyetle ve ihlasla yetiştirilmeli ki, kendisini yaratan gercek dostuna koşarak, şevkle buyuk bir sevgiyle ibadetlerini yerine getirmeli. Cocuğa ibadetler bir gorev mantığıyla değil, Rabbe duyulan derin sevginin, şukrun bir gostergesi olarak anlatılmalı. İbadetlerin yanında her yaptığını Allah icin yapmak, Allah icin yaşamak, şirkten ozenle kacınmak, israf etmemek, surekli şukretmek cocuğa oğretilmeli. Cocuğun kalbi o kadar Kuran ile dolu olmalı ki cocuk her baktığı yerde Rabbini gormeli, onune gelen her nimette O’na şukretmeli, yeryuzunde ve gokyuzunde Rabbinin delillerini gorup şukurle secdeye varmalı.

Anne ve baba cocuklarını yetiştirirken tabii ki onu en iyi okullarda okutacaklar, en iyi eğitimi almasını sağlayacaklar, iyi bir meslek sahibi olmasını sağlayacaklar. Ama butun bunları yaparken asıl amac dunyayı değil cocuğun ahiretini kazanmak olmalıdır. Cocuk da bu dunyaya cok iyi bir universiteye, birkac yabancı dil bilmeye, iyi bir kariyer yapmaya değil, Allah’a kul olmaya geldiğini bilmelidir. Butun bunlar, kariyer, para, dunyada edinilen mallar ve mulkler, kuşkusuz yalnızca dunya hayatında değerlidir. Ama cocuk imanlı olmazsa, Allah icin yaşamazsa, olumden sonraki sonsuz hayatına hazırlanmazsa ahirette bunların hicbir anlamı olmaz. Bu yuzden aile cocuğuna mutlaka ahiret hayatına yonelmeyi oğretmeli, hepimizin gercek yurdu olan o sonsuz hayata kavuşacağımız gerceğini ruhuna yerleştirmelidir. Cocuk icin onemli olan dunya hayatı değil, daima Rabbinin rızasını ve cennetini kazanmak olmalıdır.

Size verilen herşey, yalnızca dunya hayatının metaı ve susudur. Allah Katında olan ise, daha hayırlı ve daha sureklidir. Yine de, akıllanmayacak mısınız? (Kasas Suresi, 60)

Bir cocuk samimiyetle, Allah sevgisiyle, Allah korkusuyla yetiştirildiğinde tum hayatı boyunca Allah’a guzel bir kul olmak icin cabalayacaktır. Kuran ahlakıyla ruhunu guzelleştirip, eğitip, mutmain bir nefse kavuşacaktır. Allah icin bağışlayacak, Allah icin sabredecek, Allah icin infak edecektir. Karşılaştığı her imtihanı derin imanıyla kolaylıkla gececek, ahireti istediği icin dunya hayatında yaşadığı zorluklar onu etkilemeyecektir. Hayatının her gunu kaderini yaşadığının bilincinde olup bunun konforunu hissedecektir. Her şeyden onemlisi surekli salih amellerde bulunduğu icin Allah’ın razı olduğu bir kul olmayı umarak cennete girmeyi buyuk bir şevkle bekleyecektir. Kuşkusuz boyle ihlasla yetiştirilen bir insan cennete gittiğinde annesinden ve babasından sonsuza kadar razı olur. Cunku onlar kendisini imanla ve Allah sevgisiyle tanıştırarak kendisine en buyuk hediyeyi vermişlerdir. Sonuza kadar cennette birlikte olmak, Allah’a surekli şukrederek, sevinc icinde karşılıklı tahtlarda oturmak, cennet bahcelerinde ağırlanmak kuşkusuz hem anne ve babanın, hem de evlatlarının en buyuk odulu olacaktır...
__________________