Efendimiz (S.A.V) Hz.Osman tarafından verilen bir yemeğe katılmış, zengin ve varlıklı bir sahabî olan Hz.Osman da, Peygamberimizin bu yemeğe gelene kadar attığı adım başına bir kole azÂd ederek duyduğu memnuniyeti belirtmişti.

Aynı gunlerde Peygamberimizi yemeğe davet etmek, Hz.Ali (R.A.) Efendimizin de icinden gecmiş, fakat bu cesaret sembolu sahabî, fakirliğinden duyduğu endişe sebebiyle, ilk ve son defa bir şeye cesaret edemeyip yemek vermekten vazgecmişti.

Peygamber kızı Hz.FÂtma, Hz.Ali Efendimizdeki durgunluğu anlamakta gecikmedi ve

"Elimizde ne varsa onu ikram ederiz" diyerek, kendisini ikna etti.

Bunun uzerine Hz.Ali, sırf Allah rızası icin vereceği yemeğe davet etmek uzere Peygamberimize koştu.

Davet, memnuniyetle kabul edilmişti. Ertesi akşam Hz.Ali'nin evine doğru yola cıkan Efendimizin yuruyuşunde, Âniden bir değişiklik goze carptı. KÂinatın yaradılış sebebi olan Peygamberler Peygamberi Âdet bir karış genişliğinde adımlar atıyor ve yolun bitmesini istemiyordu. Bu hÂl, Hz. Ali Efendimizin evine varana kadar devam etti.

Sahabeler, bunun sebebini sorduğunda, Peygamberimiz şu cevabı verdi:

Yemek icin yola cıktığım anda, Cebrail (A.S) gelerek "Ya Resulûllah, Cenab'ı Hak sadece kendi rızası icin verilen bu davetten o kadar memnun kaldı ki, atacağınız her adım icin ummetinizden yuzbin kişiyi cehennemden azÂd edeceğim, buyurdu" dedi. İşte bunun icin adımlarımı sıklaştırdım.

İki Cihan Guneşi Peygamber Efendimiz ummetini o kadar cok seviyordu ki......Fazla soze ne hacet. Hakk'ın rızasını kazanmanın yolu...Acık ve Net
__________________