İslÂm’da okumak, du etmek, birinci şahıs olarak—araya hic kimseyi koymadan—doğrudan Allah’a sığınmak, Allah’a Allah’ın vahiy buyurduğu kelÂm ile ilticÂda bulunmak vardır ve meşrûdur. Fakat muska yoktur.
Muska, fal ve sihir yapma, nazarlık, at nalı ve at kafası takma, kurşun dokme, tutsu yakma, okutma veya yazdırmak icin ocak veya nefes sahibi arama gibi Âdetler esÂsen cÂhiliye ve putperest Âdetlerindendirler; tevhid inancına tezat teşkil ettiğinden İslÂm’ın benimsediği ve hoş gorduğu davranışlardan değildir. İslÂm’da ancak Allah’a sığınılır, ancak Allah’a yonelinir, şif ancak Allah’tan bilinir, tesir ancak Allah’tan beklenir, takdir ancak Allah’ındır, gercek sığınılacak ve imdat beklenecek kapı ancak Allah’ın kapısıdır; Allah ile kulun arasına hicbir aracı hicbir şekilde konulmaz; konulur ve tesir ondan beklenirse şirk olur. Şirk de haramdır.
Peygamber Efendimizin (asm) okuyarak iyileşmesine vesîle olduğu bazı hastalar olmuştur. Fakat bu; duÂnın ve okumanın, her dert sahibinin du ile bire bir Allah’a sığınmasının veya en nihÂyet mu’minin mu’min lehine duÂsının sunnet olduğunu gosterir. Bu sunnet; okumanın yalnız nefes sahiplerine havÂle edilmesine, veya duÂnın muskaya yazdırılarak boyuna asılması ve bundan şif beklenmesine cevaz verir nitelikte değildir.
Tevhid inancında esÂs olan, her kulun bire bir Rabb’ine iltic etmesi, teveccuhte bulunması ve yonelmesidir. Araya nefescileri, ufurukculeri, muskacıları veya muskalarını koyduğumuzda ise “Allah’a bire bir yoneliş” gercekleşmiş olmaz. Muskalarda en tesirli duÂlar yazılmış bile olsa, esÂs olan, sunnet olan ve istenen o duÂları kulun bizzat kendisinin bire bir okuyarak Allah’a ilticÂsı iken; kul bunu yapmamakta, boynuna astığı bir muskaya her şeyi havÂle etmekte, her kurtuluşu muskadan beklemekte, her marifeti muskaya vermekte, her tesiri muskadan bilmektedir. Tabir cÂizse, kul, îmÂnını muskaya bağlamaktadır. Yine tabir cÂizse, kul boylece en mÂsûm bir şekilde Allah’tan ve Allah’a sığınmaktan uzaklaşmış olmaktadır.
__________________
__________________