Ofke, insanda bulunan bir kuvvettir ki mûtedîl orta derecede olani secÂat cesÂret, ifrat asiri derecede olani tehevvur, tefrît derecede normalin alti olani ise korkakliktir.
Tehevvur, insanin bir ise, sonunu dusunmeden pervasizca, hiddet ve siddetle saldirmasidir ki, cogu kere kotulukle neticelenir.
Fert ve cemiyet icin cok zararli olan bu ofkeyi yenen kimseleri medh icin CenÂb-i Hak yuce kitabimiz Kur’Ân-i Kerîm’de (Al-i Imran, 134) meÂlen soyle buyuruyor:
O muttekiler ki bollukta ve darlikta infak ederler ve kizdiklari zaman ofkelerini yutarlar ve insanlarin kusurlarini affedicidirler. Allah da muhsinleri sever. (Hak Dîni Kur’Ân Dili 2/1175)
Rasûlullah Efendimiz de: “Kuvvetli kimse gureste hasmini yenen degildir. Asil kuvvetli, sinirlendigi zaman nefsine mÂlik olabilen kisidir” buyururlar. (MunÂvi, Feyz-ul Kadir 5/358/7577)
Ofkeye kapilan bir kimseye bunu yenebilmesi icin Peygamberimiz’in tavsiyesi sudur: “Biriniz ayakta iken ofkelenirse hemen otursun. Sayet gazabi gecmezse yani uzere uzansin.”(Feyz-ul Kadir 1/407/869)
Diger bir hadîs-i serîflerinde de: “Sizden biriniz ofkelendigi zaman abdest alsin.”, buyurmuslardir. (Ihy 3/217)
“Ofke ile kalkan zarar ile oturur”sozunu atalarimiz bosuna soylememisler. Zarar deyince akla dunyevî ve uhrevî her iki zarar gelir. Ofkeli insanlarin etraflarina nasil zarar verdikleri, insanlarin kalplerini nasil kirdiklari ve cemiyet icerisinde telÂfîsi imkÂnsiz yaralar actiklari aciktir.
Rasûlullah Efendimiz bir hadîs-i serîflerinde soyle buyuruyor: “Bir kimse, lisÂnini tutarsa AllÂhu TeÂl onun utanacak seylerini orter. Gazabini tutarsa, kiyÂmet gunu AllÂhu TeÂl azabini ondan ceker. Bir kimse, AllÂhu TeÂlÂ’ya yalvarirsa, AllÂhu TeÂl yalvarmasini kabûl eder.” (Imam-i Rabbani, Mektubat 1/98)
“Akil ve îmÂn kemÂl bulursa, insan, ofkesine sÂhib olur; hased ve kibre esîr olmaktan kurtulur.”
Ofkenin asiri olanindan sakinmamiz lÂzim geldigini anlatmaya calistik. Yoksa ofkelenmemek, hissiz ve hassÂsiyetsiz olmak degildir.
__________________