"Temizlik, burada, vucudun duyumlannı derece derece bicimlendiren, onların gelişmesini arttıran, inceliklerini ortaya koyan bir uygarlık surecini yansıtacaktır. Temizliğin tarihi, davranışlarımızın cilalanmasının tarihidir. Aynı zamanda, insanın kendi mekÂnının genişlemesinin ya da oz-baskının, kişinin kendine uyguladığı oz-baskının tarihidir. Ozel ile toplumsal arasında gitgide daha sıkılaşan etkileşimin, insanın kendine gosterdiği ozenin tarihidir. Daha genel bir cercevede ele alınırsa, bu tarih, kulturun, doğrudan, dolaysız duyumlar dunyası uzerinde gittikce artan ağırlığının tarihidir.4 Dolaysız, duyumlanmızın yelpazesinin genişlediğini gosterir. Vucudun duzenli bicimde yıkanması olarak tanımlanan bir temizlik, esasta, camaşınn değiştirilmesi ve camaşırın beyazlığı ile tanımlanan bir temizlikle karşılaştmlırsa, daha buyuk bir algılama ve daha buyuk bir kişisel oz-baskıyı gosterir.

Ancak, boyle bir tarihceyi yazmaya girişmek icin, kendi olcutlerimizi bir yana bırakmamız gerekir. Bugun artık unutulmuş davranış bicimlerinde bir temizlik izi, temizlikle ilgili bir iz bulup cıkarmak gerekir. Orneğin, yuzunu yıkayacağı yerde beyaz bir bezle ovalayan saray adamının "kuru tuvalet"i, XVII. yy.'da iyice duşunulmuş, kafa yorulmuş, "makul bulunmuş" bir temizlik olcusune uyar. Uzerinde duşunulmuştur. Doğru bulunmuştur. Bugun olsaydı, boyle bir şeyin hemen hemen hic anlamı olmazdı. Cunku duyumlar da acıklamalar da değişmiştir. İşte ortaya cıkarmamız gereken, bu kaybolmuş duyarlıktır."

KİTAPTAN ALINTIDIR